عوارض بالینی و آزمایشگاهی ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) در کودکان بستری در بیمارستان امام حسین (ع) اصفهان طی سال‌های 98-1397

Abstract

مقدمه: ایمونوگلوبولین داخل وریدی (Intravenous immune globulin یا IVIG)، فرآورده‌ای است که از پلاسمای افراد اهداکننده جدا می‌شود. تغییر شاخص‌های آزمایشگاهی یکی از عوارض این فرآورده به شمار می‌رود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوارض جانبی و تغییرات آزمایشگاهی در کودکان دریافت کننده‌ی IVIG بود.روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی گذشته‌نگر و با بررسی پرونده‌ی کلیه‌ی بیماران بستری دریافت کننده‌ی IVIG در بیمارستان امام حسین (ع) اصفهان طی سال‌های 98-1397 انجام گرفت. همه‌ی اطلاعات پس از ثبت در فرم جمع‌آوری اطلاعات، وارد نرم‌افزار SPSS شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: سطوح سدیم، پتاسیم و هموگلوبین پس از تزریق IVIG نسبت به قبل از تزریق، کاهش معنی‌داری داشت. سطح Blood urea nitrogen (BUN) بعد از تزریق IVIG نسبت به قبل از تزریق افزایش داشت. با این وجود، تغییرات آلبومین و کراتینین، به لحاظ آماری معنی‌دار نبود. ۳ بیمار (17 درصد) پس از تزریق دچار تب، لرز و سردرد شدند. در هیچ بیماری کاهش برون‌ده‌ی ادراری و یا نارسایی حاد کلیه مشاهده نگردید.نتیجه‌گیری: تغییرات آزمایشگاهی در بیماران به لحاظ بالینی خطرآفرین نیست. آزمایش‌های پیگیری به صورت روتین برای تمام بیماران توصیه نمی‌شود.

Keywords

• ایمونوگلوبولین داخل وریدی
• عوارض
• آزمایشگاهی
• الکترولیت‌ها