تاثیر ترکیبات بین فلزی‌ بر استحکام جوش‌های غیر‌همجنس اصطکاکی تلاطمی نقطه‌ای آلومینیم/فولاد

Abstract

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر ترکیبات بین فلزی‌ بر استحکام جوش‌های اصطکاکی تلاطمی نقطه‌ای آلومینیم- فولاد بوده است. متغیرهای فرایند، سرعت چرخشی و زمان ماند ابزار بودند. بررسی‌های ریزساختاری فصل مشترک اتصال توسط میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی روبشی انجام پذیرفت. نتایج آزمون کشش-برش نشان داد که در تمامی سرعت‌های چرخشی مورد استفاده، استحکام اتصالات با افزایش زمان ماند، افزایش می‌یابد. علاوه بر این، در زمان‌های ماند مشابه، سرعت‌های چرخشی بالاتر منجر به دست‌یابی به اتصالات مستحکم‌تری گردید. مشاهدات ریزساختاری فصل مشترک اتصال، نشان داد که رشد ضخامت لایه بین فلزی تا 5 میکرومتر منجر به افزایش استحکام جوشها می‌گردد.

Keywords

• ترکیبات بین فلزی
• استحکام کششی- برشی