Skłonność skazanych do ingracjacji

Abstract

Przedmiotem badań jest skłonność skazanych do ingracjacji. Za narzędzie posłużył autorski Kwestionariusz Ankiety do Badania Skłonności do Ingracjacji. Kontrolowano tendencję do przedstawiania się w nadmiernie korzystny sposób i nastrój badanych. Analizowano zgodność deklaracji skazanego z jego zachowaniem. Sprawdzano wpływ tzw. Zabłąkanych Słów. Aby zweryfikować sformułowane hipotezy przyjęto metodę sondażu diagnostycznego oraz metody analizy statystyczno-porównawczej. Analiza czynnikowa wykazała, że zachowania ingracjacyjne nie sprowadzają się do jednolitego wymiaru. Skłonność do ingracjacji to konstrukt, w którym dają się wyróżnić trzy czynniki: Podwyższenie Wartości Partnera i Własnej, Konformizm oraz Manipulacje Własnym Wizerunkiem. Okazało się, że więźniowie przebywający pierwszy raz w izolacji więziennej są bardziej skłonni do stosowania Konformizmu niż skazani kolejny raz. W zakresie Podwyższania Wartości Partnera i Własnej oraz Manipulacji Własnym Wizerunkiem nie stwierdzono istotnych różnic między przebywającymi po raz pierwszy i kolejny w izolacji więziennej.

Keywords

• ingracjacja
• czas izolacji więziennej
• podwyższanie wartości partnera i własnej
• konformizm
• manipulacja własnym wizerunkiem