Journal of Mashhad Dental School (Jun 2015)
بررسی آنژیوژنزیس و رابطه آن با ماست سل های تریپتاز مثبت در ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتی ژروس به روش ایمونوهیستوشیمی
Abstract
مقدمه: کیستهای تکاملی ادنتوژنیک، ضایعات شایع تخریب کننده استخوان در ناحیه سر و گردن بوده که پاتوژنز آنها دقیقاً مشخص نیست. به نظر میرسد از میان سلولهای التهابی، ماستسلها نقش مهمی در پاتوژنز آنها ایفا میکنند. آنژیوژنزیس برای رشد، تکامل و گسترش ضایعات امری حیاتی به شمار میرود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط ماستسلها و آنژیوژنزیس در ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی–تحلیلی به روش مقطعی، 30 بلوک پارافینه از ضایعات ادنتوژنیک مذکور انتخاب شده و رنگآمیزی ایمنوهیستوشیمی جهت بررسی بروز پروتئینهای تریپتاز و CD34 انجام شد. آزمونهای آماری t-test for independent samplesو Fischer exact test جهت تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافته ها: میانگین تراکم عروق خونی با استفاده از نشانگر CD34 در کیست دنتیژروس 53/0±07/2 و در ادنتوژنیک کراتوسیست 23/1±96/7 بود. میانگین تراکم ماستسلهای تریپتازمثبت در کیست دنتیژروس 35/2±93/3 و در ادنتوژنیک کراتوسیست 37/4±12/12 بود. میانگین تراکم عروق خونی با استفاده از نشانگر CD34 (004/0(P= و ماستسلها (001/0>P) به طور معنیداری در ادنتوژنیک کراتوسیست بیشتر از کیست دنتیژروس بود. نتیجه گیری:در این مطالعه، میانگین تراکم عروق خونی و میزان ماستسلها در ادنتوژنیک کراتوسیست بیشتر از کیست دنتیژروس بود، که میتواند نشاندهنده این باشد که آنژیوژنزیس و ماستسلها ممکن است یکی از مکانیسمهای احتمالی موثر در رفتار بیولوژیکی تهاجمی تر ادنتوژنیک کراتوسیست نسبت به کیست دنتیژروس باشد. همچنین همسو نبودن ارتباط بین میزان تراکم عروق خونی و ماستسلها شاید به دلیل ماهیت رشدی تکاملی این کیستها باشد.
