جغرافیا و مخاطرات محیطی (May 2022)
تدوین و اولویتبندی راهبردهای پابرجا مبتنی بر سناریوهای باورپذیر افزایش تابآوری کالبدی شهر تهران در برابر زلزله (نمونه موردی: منطقه 10)
Abstract
پژوهش حاضر در نظر دارد تا با تکیه بر عوامل کلیدی مؤثر بر تابآوری کالبدی در بافتهای فرسوده شهری و با بهرهگیری از رویکرد سناریونگاری، سناریوهای افزایش تابآوری کالبدی منطقه 10 شهر تهران در برابر زلزله را موردبررسی قرار داده و بر اساس سناریوهای باورپذیر به تدوین و اولویتبندی راهبردهای پابرجا در راستای افزایش تابآوری کالبدی محدوده موردمطالعه در افق 1404 بپردازد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و به دنبال پاسخ به این سؤال است که راهبردهای پابرجا و مطلوبی که بتوانند تابآوری کالبدی محدوده موردمطالعه در برابر زلزله را در افق 1404 تضمین کنند کدامند؟ بدین منظور برای تدوین چارچوب نظری، ابتدا با استفاده از روش اسنادی، ادبیات و مبانی نظری موضوع بیان شده و سپس با تکیه بر تکنیک پویش محیطی، دادههای تجربی مستخرج گردیده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 20 نفر از خبرگان و متخصصین شهری بوده و روش نمونهگیری، هدفمند است. در گام اول، پس از تعیین وضعیتهای احتمالی عوامل کلیدی و وزندهی به آنها توسط خبرگان، دادههای لازم وارد نرمافزار ScenarioWizardشدند و سناریوهای قوی، ضعیف و باورپذیر از این نرمافزار مستخرج گردیدند. در گام بعدی با تحلیل عوامل داخلی و خارجی مرتبط با تابآوری کالبدی نمونه موردمطالعه، راهبردهای پژوهش در قالب روش SWOT و بر اساس سناریوهای باورپذیر ارائه شدند و درنهایت با استفاده از تکنیک ماتریس کمی برنامهریزی استراتژیک (QSPM)، راهبردهای پابرجا بهمنظور افزایش تابآوری کالبدی محدوده موردمطالعه، احصاء و اولویتبندی شدند. نتایج پژوهش نشان میدهد چنانچه منطقه 10 شهر تهران قصد داشته باشد تا به سمت افزایش و ارتقای تابآوری کالبدی در برابر آسیبهای ناشی از مخاطرات طبیعی همچون زلزله قدم بردارد، تکیه بر راهبردهای پابرجای تدافعی اجتنابناپذیر و الزامی است.
Keywords