بررسی کارآیی انارکاران شهرستان خاش با استفاده از تحلیل پوششی داده‌ها و تحلیل فراکارآیی

Abstract

هدف تحقیق حاضر بررسی کارآیی انارکاران شهرستان خاش با استفاده از دو روش تحلیل پوششی داده­ ها و تحلیل فراکارآیی بود. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه از انارکاران شهرستان خاش جمع‏ آوری شد. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین سطح کارآیی فنی در شهرستان خاش در مدل با فرض بازده ثابت نسبت به مقیاس 46/0 و در مدل بازده متغیر نسبت به مقیاس 68/0 است و بین باغ‏های مورد بررسی، تفاوت آشکار در سطح کارآیی فنی وجود دارد، که مهم‌ترین علت آن ناکارآمدی در نحوه مدیریت استفاده از نهاده‌هاست. دامنه سطوح کارآیی در رهیافت فراکارآیی نیز بین 08/0 تا 86/6 درصد به‏دست آمد، که نشان‏دهندة تفاوت بسیار زیاد بین باغ‏ های انار در نمونه مورد بررسی به ‏لحاظ میزان مصرف نهاده‏ هاست. همچنین، نتایج رتبه‌بندی باغ‏ های انار با استفاده از رهیافت فراکارآیی با فرض نهاده‌گرا نشان داد که رتبه باغ‏های ناکارآ مشابه تحلیل پوششی داده­ هاست. از این ‏رو، توصیه می ­شود که با مدیریت صحیح و تخصیص بهینه نهاده‌های مورد استفاده در فرآیند تولید انار و حمایت ارگان ‏های مربوط، امکان افزایش و بهبودکارآیی تولیدکنندگان انار فراهم آید.

Keywords

• تحلیل پوششی داده‌ها
• فراکارآیی
• انارکاران
• خاش (شهرستان)