تأثیر کروسین بر متغیرهای اسپرم، سطح تستوسترون و هیستومورفومتری بیضهی پیچش شدهی موش سوری

Abstract

مقدمه: پیچش بیضه با پاسخ التهابی همراه است. بازپیچش، از اقدامات درمانی پیچش بیضه محسوب می‌شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات تجویز کروسین قبل از بازپیچش بیضه، بر روی متغیرهای اسپرم و سطح هورمون تستوسترون بود.روش‌ها: موش‌های سوری به طور اتفاقی به پنج گروه شش‌تایی تقسیم شدند. گروه شاهد فقط دچار برش ناحیه‌ی اسکروتوم شد. به سه گروه درمانی که دو ساعت دچار پیچش بیضه‌ی چپ بودند، قبل از بازپیچش بیضه به ترتیب میزان 25، 50 و 100 میلی‌گرم/کیلوگرم کروسین داخل صفاقی تزریق شد و به گروه شم (Sham) قبل از بازپیچش بیضه، فقط آب‌مقطر تزریق شد. پس از 24 ساعت متغیرهای اسپرم با رنگ‌آمیزی ائوزین- نگروزین، سطح تستوسترون سرم با کیت Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) و تغییرات هیستوپاتولوژی با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و نرم‌افزار CellSens entry مورد ارزیابی قرار گرفت. واکاوی داده‌ها با آزمون ANOVA انجام شد و 050/0 > P به عنوان سطح معنی‌داری بین گروه‌ها در نظر گرفته شد.یافته‌ها: تجویز 100 میلی‌گرم/کیلوگرم کروسین، میزان زنده ماندن اسپرم را در گروه درمانی بهبود بخشید. هر چند میانگین سطح تستوسترون در گروه‌های درمانی 25 میلی‌گرم/کیلوگرم کروسین، 39/0 ± 01/2 نانوگرم/میکرولیتر بود، اما با سایر گروه‌ها اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. ارتفاع اپی‌تلیوم لوله‌های اسپرم‌ساز در گروه شاهد 53/1 ± 74/53 میکرومتر و میانگین آن در گروه‌های درمانی 39/1 ± 13/41 میکرومتر بود که گروه شم (41/1 ± 12/31) به طور معنی‌داری نسبت به آن‌ها کاهش یافت.نتیجه‌گیری: به احتمال زیاد، کروسین با جبران اثرات التهابی، بعضی شاخص‌های مطالعه را بهبود بخشیده است.

Keywords

• کروسین
• پیچش
• هیستوپاتولوژی
• بیضه