مدل معادلات ساختاری پیش‌بینی اختلالات اضطرابی کودکان براساس ارتباط با والدین، دلبستگی به خدا با میانجی‌گری عزت نفس و کنترل ادراک‌شده

Abstract

چکیدهمقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ارتباط با والدین، دلبستگی به خدا، عزت نفس و کنترل ادراک‌شده با اختلالات اضطرابی به منظور تدوین مدل انجام شد.روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است که بر روی 270 دانش‌آموز دختر پایه پنجم و ششم دبستان شهر اصفهان در سال تحصیلی 96- 95 انجام‌گرفت. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های غربال اضطراب وابسته به اختلالات هیجانی (بیرماهر، 1997)، عزت نفس (روزنبرگ، 1989)، کنترل اضطراب (ویمز، 2003)، مقیاس رابطه والد- فرزند (فاین، مورلند و شوبل، 1983) و دلبستگی به خدا (غباری بناب و حدادی کوهسار، 1390) استفاده شد. هم‌چنین، به منظور سنجش برازش مدل پیشنهادی پژوهشگر از مدل‌یابی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اِیموس نسخه 20 استفاده شد.نتایج:در بررسی اثرات مستقیم، یافته‌ها نشان‌داد که رابطه با مادر منجر به کاهش اضطراب می‌شود، اما رابطه با پدر به‌طور مستقیم تأثیر معناداری بر اضطراب کودکان ندارد؛ همچنین دلبستگی به خدا با افزایش اضطراب همراه است. در بررسی اثرات غیرمستقیم در مدل نهایی، تنها رابطه با پدر به‌واسطه افزایش سطح عزت‌نفس و کنترل ادراک‌شده کودکان باعث کاهش اضطراب آن‌ها می‌شود.بحث و نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر، بهبود رابطه با مادر به‌طور مستقیم و بهبود رابطه با پدر از طریق بالابردن عزت نفس و کنترل اضطراب باعث کاهش اختلالات اضطرابی در کودکان می‌شود. همچنین افزایش دلبستگی به خدا به‌طور مستقیم در افزایش اختلالات اضطرابی در کودکان نقش دارد.

Keywords

• اضطراب
• رابطه با والدین
• دلبستگی به خدا
• عزت نفس
• کنترل ادراک‌شده