An Analysis of the Approach of Legal System of Iran to the Situation of Housewives

Abstract

The purpose of present study is to clarify the status of housewives in the legal system of Iran, with respect to government duties, due to provide a legal solution for protecting; because significant enjoyment of rights and duties depends on employment. Maine difficulty of the law is setting the level of supports. The research method is descriptive-analytical with comparative approach. At the first special problems of Iranian housewives are being described and the current legal approach to them is being explained; as the weaknesses become clearer, in the light of the experience of other countries, recommendations are made to improve them. The most critical issue of housewives is the deficit of public participation and lack of direct access to public wealth resources. Currently, the legal system does not have a comprehensive plan for housewives. The proposed solution, for next generations, is to create empowering young women to achieve employment opportunity and, in the case of the current generation, facilitating civil participation through non-governmental organizations and applying positive discrimination mechanisms in favor of housewives. هدف پژوهش حاضر واکاوی وضعیت زنان خانه دار در نظام حقوقی ایران از حیث وظایف دولت در برابر این گروه از شهروندان به‌قصد ارائه راهکاری حقوقی برای حمایت مطلوب و احقاق حقوق بشری آنان است. از آنجا که اشتغال پیش شرطِ بهره مندی معنادار از حقوق بشر است، چالش اصلی، تنظیم سطح حمایت ها است؛ به نحوی که هم حقوق زنان خانه دار محقق شود و هم انگیزه اشتغال زنان از میان نرود. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی است؛ در وهله نخست مسائل و مشکلات زنان خانه دار تبیین و سپس مسائل بر راه‌کارهای نظام حقوقی برای رفع آنها منطبق می شود تا با روشن شدن مشکلات مغفول مانده، توصیه هایی برایِ رفع آن ارائه می‌گردد. مهمترین مسأله زنان خانه دار، کسریِ کنش و مشارکت عمومی و عدم دسترسی به منابع ثروت عمومی است. در حال حاضر نظام حقوقی ایران برنامه‌ جامعی برای زنان خانه دار ندارد. راه‌کار پیشنهادی قائل شدن به تفکیک میان نسل کنونی و آینده است. به این ترتیب که از طرفی خانه داریِ بخشی از زنان نسل کنونی به رسمیت شناخته شود و دولت مسئولانه و همه جانبه مشکلات آنان را رفع کند و از طرف دیگر زمینه اشتغال برای نسل آینده زنان فراهم شود؛ تا خانه داری به یک انتخاب معنادار فردی تبدیل گردد.

Keywords

• women employment
• insurance of housewives
• public participation
• human rights empowerment