مقایسه‌ی همبستگی بین نالوکسان تجویز شده توسط اورژانس شهر و اورژانس مسمومین در بیماران مسموم با مواد مخدر اوپیوئیدی

Abstract

مقدمه: خدمات فوریت‌های پزشکی (Emergency medical services یا EMS) در درمان بیماران مسموم با مواد اوپیوئیدی نقش مهمی دارند. تجویز صحیح نالوکسان در این بیماران، یک اقدام نجات‌بخش می‌باشد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه‌ی همبستگی بین نالوکسان تجویز شده توسط اورژانس شهر و اورژانس مسمومین در بیماران مسموم با اوپیوئیدها انجام گرفت. روش‌ها: در این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‌ی مقطعی، بیماران مسموم با اوپیوئیدها ارجاع شده توسط EMS به بخش مسمومین بیمارستان خورشید اصفهان از فروردین 1397 تا اسفند 1398 از نظر عوامل توکسیکو اپیدمیولوژیک و پیایند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از 340 بیمار مورد بررسی، 80 درصد مرد بودند. 3/33 درصد موارد، مسمومیت با متادون و 2/23 درصد موارد، مسمومیت با تریاک بود. 9/47 درصد از بیماران پس از تجویز نالوکسان توسط EMS دچار خواب‌آلودگی، 9/35 درصد از آنان با هوشیاری کامل و 5/3 درصد دچار بی‌قراری بودند. اختلاف معنی‌داری در میزان اشباع اکسیژن خون بین دو گروه دریافت و عدم دریافت نالوکسان توسط EMS مشاهده گردید (020/0 = P). میانگین سنی بیماران دریافت کننده‌ی نالوکسان توسط EMS و اورژانس بیمارستان بیشتر از بیماران بدون دریافت نالوکسان بود. همبستگی قوی بین تزریق نالوکسان توسط EMS با تزریق نالوکسان در اورژانس بیمارستان وجود داشت (001/0 > P، 77/0 = r). نوع ماده‌ی مخدر (تریاک) و سن بیمار(بیشتر از 40 سال) پیش‌گویی کننده‌ی تجویز نالوکسان توسط EMS و اورژانس بیمارستان بود. همه‌ی بیماران بهبودی یافتند. نتیجه‌گیری: همبستگی قوی در خصوص تجویز نالوکسان بین EMS و پزشک اورژانس مسمومین وجود داشت. با توجه به میانگین بالای سن بیماران دریافت کننده‌ی نالوکسان، لزوم توجه بیشتر جهت پیش‌گیری از عوارض احتمالی نالوکسان توصیه می‌گردد.

Keywords

• نالوکسان
• مخدر
• مسمومیت
• اورژانس پیش بیمارستانی
• آنتاگونیست مخدرها