روش‌های ساخت ذرات پلیمری متخلخل: آخرین دستاوردها

Abstract

ذرات پلیمری متخلخل حاوی حفره‌های داخلی و خارجی و از مساحت ویژۀ بسیار زیاد، چگالی نسبتاً کم، نفوذپذیری و قابلیت جذب عالی برخوردار هستند. ساختار حفره‌ها (تخلخل، اندازۀ حفره، مساحت ویژه) از عوامل اصلی حاکم بر کاربرد این‌گونه مواد در زمینه‌های مختلف کاتالیست، جداسازی،استخراج فاز جامد، تبادل یونی، حسگرها، ذخیره و رهایش داروست. کاربردهای گستردۀ ذرات متخلخل محققان را وادار به توسعۀ روش‌های متداول مانند پلیمریزاسیون تعلیقی، پراکنشی، رسوبی، تورم دانه‌ای و روش­های جدید امولسیون غشایی / میکروکانال، میکروسیال می‌کند. در تمامی این روش‌ها از عوامل تخلخل مختلف در مرحلۀ اول و به‌دنبال آن حذف عامل تخلخل‌ساز برای تولید حفره‌ها استفاده می­شود. در این مطالعه همۀ روش‌های گوناگون پلیمریزاسیون برای تهیۀ ذرات پلیمری متخلخل (مزو،میکرو، ماکرو) با ساختار کروی، غیر کروی و عامل‌دار مرور شده و برتری‌ها و کاستی‌های هر روش از نظر خواص ذره ذکر شده است.

Keywords

• ذرات پلیمری متخلخل
• پلیمریزاسیون تورم دانه‌ای
• پلیمریزاسیون ناهمگن
• امولسیون‌سازی غشایی/ میکروکانال
• امولسیون‌سازی میکروسیال