خود‌پندارة تحصیلی و خود‌پندارة بدنی دختران دانش‌آموز ورزشکار و غیر‌ورزشکار چگونه است؟

Abstract

هدف پژوهش حاضر، توصیف و تبیین ارتباط بین خود­پندارة بدنی و خود­پندارة تحصیلی دانش ­آموزان ورزشکار و غیر­ورزشکار از طریق متغیرهای فعالیت بدنی و وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده بود. تعداد 1063 دانش ­آموز ورزشکار و غیرورزشکار 13 تا 16 ساله از مناطق مختلف شهر تهران به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش حاضر شامل فرم کوتاه پرسش­نامة خود­توصیفی بدنی مارش و همکاران (2010)، مقیاس خود­پندارة تحصیلی دلاور (1998) و فرم اطلاعات مربوط به سطح اقتصادی-اجتماعی بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد خود­پندارة بدنی و خود­پندارة تحصیلی دختران ورزشکار از دختران غیر­ورزشکار بالاتر است. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیره بیانگر آن بود که فعالیت بدنی خود­پندارة بدنی و خود­پندارة تحصیلی دختران را پیش ­بینی می ­کند. طبق یافته های این پژوهش، خود­پندارة بدنی دختران نوجوان با فعالیت بدنی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی خانواده آنها ارتباط معناداری دارد. در این پژوهش ارتباط مثبت بین خود­پندارة بدنی و سطح تحصیلات مادر مشاهده شد. همچنین مشخص شد خود­پندارة تحصیلی با فعالیت بدنی و سطح بالای تحصیلات مادر در ارتباط است. از مجموع نتایج پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت خود­پندارة بدنی و خود­پندارة تحصیلی با فعالیت بدنی و سطح تحصیلات مادر دختران دانش­آموز ارتباط دارد و شرکت در فعالیت بدنی موجب بهبود خود­پندارة بدنی و تحصیلی می­شود. از این رو گسترش مشارکت دانش ­آموزان در فعالیت بدنی به منظور افزایش خود­پندارة بدنی و تحصیلی حائز اهمیت است.

Keywords

• خود‌پندارة بدنی
• خود‌پندارة تحصیلی
• فعالیت بدنی
• نوجوانی