اثرات تغذیه با بلوط ایرانی بر عملکرد رشد، مصرف خوراک و ترکیب لاشه ماهی کپور معمولی

Abstract

از میوه بلوط به دلیل قیمت پایین به وفور به عنوان خوراک دام استفاده می‌شود. میوه بلوط ایرانی (Quercus brantii) تحت فرآیند کندن پوسته، خشک کردن و آسیاب کردن قرار گرفت. کل ترکیبات فنولی، ترکیبات فنولی غیر‌تاننی و تانن‌های متراکم در آرد بلوط به‌‌ترتیب 71/14، 35/0 و 60/6 گرم در 100 گرم ماده خشک بود. پنج جیره با پروتئین و انرژی یکسان و سطوح متفاوت آرد بلوط برابر با 0 (شاهد)، 25 ، 50 ، 75 و 100 گرم در کیلوگرم آماده شد. تعداد 435 قطعه بچه ماهی 3/0 گرمی به‌‌طور تصادفی در 15 مخزن با سه تکرار توزیع و به‌مدت 10 هفته تغذیه شدند. آنالیز مقایسه چند جمله‌ای متعامد نشان داد از لحاظ بلع غذا، ضریب تبدیل غذایی، ذخیره پروتئین، درصد خاکستر لاشه و نرخ زنده‌مانی تفاوت معنی‌داری بین تیمارها وجود نداشت (05/0<P). تغذیه از بلوط به‌طور معنی‌دار بر وزن ماهی پس از چهار هفته، وزن نهایی پس از 10 هفته، طول کل، ارتفاع سر، نرخ رشد ویژه، ضریب چاقی، نرخ بازدهی پروتئین، ذخیره چربی و محتوای چربی و رطوبت لاشه مطابق با مدل چند جمله‌ای خطی (LOP) و بر محتوای پروتئین خام لاشه مطابق با مدل چند جمله‌ای مکعبی (COP) با سطح بهینه بلوط برابر با 28/64 – 00/25 گرم در کیلوگرم اثر گذاشت. مصرف آرد بلوط سبب بهبود سطح پروتئین لاشه شد اما بر عملکرد رشد و سطوح رطوبت و چربی لاشه اثر منفی داشت. بنابراین حتی اگر مقدار آرد بلوط فاقد پوسته در جیره کم (5/2 درصد) باشد، مصرف آن بدون عمل‌آوری بیشتر مجاز نیست.

Keywords

• آرد بلوط
• فرمولاسیون غذایی
• عملکرد رشد
• آنالیز لاشه
• کپور معمولی