تأثیر تمرینات ورزشی در حين دياليز بر خستگی و كيفيت زندگي بيماران همودياليزي

Abstract

مقدمه: درمان همودیالیز در دراز مدت زندگی بیمار را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیشتر بیماران همودیالیزی سبک زندگی غیر فعال دارند که عوارضی را برای آن‌ها به دنبال دارد. از این ‌رو هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرينات ورزشي در بهبود كيفيت زندگي و قدرت عضلانی این گروه بیماران بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تجربی به روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه تجربی و شاهد انجام شد. بدین منظور، 30 بیمار تحت درمان همودیالیز با میانگین سنی 45 سال و سه بار دیالیز در هفته در مرکز دیالیز شریعتی اصفهان به صورت داوطلب انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه کیفیت زندگی (Kidney disease quality of life-short form یا KDQOL-SFtm) و آزمون نشستن و برخاستن از روی صندلی جمع‌آوری گردید. تمرینات ورزشی با استفاده از دوچرخه در حین دیالیز به مدت 5 ماه، 3 جلسه در هفته، هر جلسه حدود 60 دقیقه برای گروه تجربی طراحی شد. در طی این مدت، گروه شاهد در هیچ گونه فعالیت ورزشی شرکت نکردند. در این مطالعه از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی ANCOVA جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات در بسته نرم‌افزاری 18SPSS استفاده شده است. یافته‌ها: کیفیت زندگی گروه تجربی پس از 5 ماه تمرینات ورزشی بهبود معنی‌داری داشته است (0/05 P). همچنین قدرت عضلانی در گروه تجربی (0/05 P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات ورزشی بر کیفیت زندگی و رفع خستگی و بهبود قدرت عضلات بیماران همودیالیزی تأثیر داشته است. با توجه به نتایج، اهمیت تمرینات ورزشی در حین دیالیز برای ارتقای بعد سلامت جسمی و روحی در مراکز همودیالیز روشن می‌گردد. کلید واژه‌ها: همودیالیز، کیفیت زندگی، قدرت عضلانی