اثر اندازه ذرات مکمل کروم-متیونین بر عملکرد رشد، صفات لاشه و کیفیت گوشت جوجه های گوشتی در شرایط تنش فیزیولوژیکی

Abstract

این مطالعه به منظور بررسی تأثیر اندازه ذرات کروم-متیونین بر عملکرد، صفات لاشه و کیفیت گوشت جوجه‌های گوشتی در شرایط تنش فیزیولوژیکی انجام شد. از 288 قطعه جوجه گوشتی (جنس نر) در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار، چهار تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو وضعیت تنش (بدون تنش و تنش) و سه سطح افزودنی (بدون افزودنی، ppb 2000 کروم-متیونین و ppb 2000 کروم-متیونین آسیاب شده) استفاده شد. از افزودن دگزامتازون به جیره به میزان 5/1میلی­گرم در کیلوگرم جیره به مدت یک هفته (18 تا 24 روزگی) برای ایجاد تنش فیزیولوژیکی استفاده شد. میزان خوراک مصرفی و وزن جوجه‌ها در هر واحد آزمایشی به صورت هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. غلظت مالون دی‌آلدئید و ظرفیت نگهداری آب گوشت سینه در 24 روزگی و 46 روزگی و pH گوشت سینه در سن 46 روزگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تنش فیزیولوژیکی، مصراف خوراک، افزایش وزن روزانه، بازده لاشه و وزن نسبی طحال و بورس را کاهش و ضریب تبدیل، وزن نسبی قلب و کبد و ظرفیت نگهداری آب را افزایش داد (05/0>P). استفاده از جیره حاوی هر دو شکل کروم متیونین در پرندگان در شرایط تنش به طور معنی­داری باعث کاهش ضریب تبدیل و افزایش pH گوشت شد (05/0>P). تفاوتی در شکل فیزیکی ذرات کروم- متیونین بر صفات مورد مطالعه مشاهده نشد. با توجه به نتایج این آزمایش، افزودن ppb2000 کروم-متیونین در اندازه­های مختلف سبب کاهش آثار تنش فیزیولوژیکی به ویژه بهبود ضریب تبدیل و بازده لاشه در پرندگان در شرایط تنش فیزیولوژیک شد.

Keywords

• تنش فیزیولوژیکی
• جوجه گوشتی
• عملکرد رشد
• کروم-متیونین
• کیفیت گوشت