EU factor jako determinanta napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do Polski, Czech i Węgier

Abstract

Z transformacją gospodarczą krajów Europy Środkowo-Wschodniej nierozerwalnie wiąże się napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ). Wśród krajów regionu, które po 1989 r. otworzyły swoje gospodarki, największy strumień bezpośrednich inwestycji zagranicznych przyciągnęły Polska, Czechy i Węgry. Na wielkość otrzymanych inwestycji zagranicznych wpływają nie tylko czynniki kosztowe oraz warunki rynkowe, ale także ogólny klimat inwestycyjny i stabilność polityczna kraju przyjmującego inwestycje. Celem niniejszego artykułu jest określenie wpływu wybranych determinant na napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych do Polski, Czech i Węgier w latach 1996–2012. W modelu oprócz tradycyjnych czynników, takich jak wielkość rynku, koszty pracy oraz otwartość gospodarki, uwzględniono również zmienną EU factor. Przeprowadzone badania pozwoliły ustalić, w jakim zakresie stopień integracji z Unią Europejską oddziaływał na wolumen BIZ w analizowanych krajach. Wielkość strumieni napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych do rozpatrywanych gospodarek w badanym okresie zależała od czynników rynkowych (wielkości gospodarki i dynamiki PKB) oraz od jakości zasobów pracy. Integracja regionalna okazała się również istotną determinantą lokowania inwestycji zagranicznych – wraz ze zwiększeniem poziomu integracji zwiększał się napływ inwestycji zagranicznych.

Keywords

• bezpośrednie inwestycje zagraniczne
• akcesja z Unią Europejską
• gospodarki w procesie transformacji
• korporacje transnarodowe