ارزیابی حس عمقی و قدرت عضلات مفصل زانو پس از بازتوانی آسیب لیگامنت متقاطع قدامی در مقایسه با افراد سالم

Abstract

کاهش قدرت عضلانی و حس عمقی از پیامدهای پارگی لیگامنت متقاطع قدامی است که بعد از عمل بازسازی همراه فرد باقی می­ماند. این پژوهش با هدف مقایسۀ حس وضعیت مفصل و قدرت عضلانی مفصل زانو بین افراد آسیب­دیده که دورۀ توان‌بخشی ورزشی را گذرانده‌اند و به فعالیت بازگشته­اند، با افراد سالم انجام شد. 25 نفر از بازیکنان مرد بسکتبال (11 نفر با عمل بازسازی اتوگرفت و 14 نفر سالم) در این مطالعه شرکت کردند. حداکثر گشتاور فلکسوری و اکستنسوری زانو در سرعت‌های زاویه­ای 60 و 180 درجه بر ثانیه و حس عمقی در زاویۀ 45 درجه در پای برتر و غیربرتر توسط دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک اندازه‌گیری شد. داده­ها با استفاده از آزمون F و آزمون تی مستقل تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آسیب­دیده و سالم در حداکثر گشتاور فلکسوری و اکستنسوری در سرعت زاویه­ای 60 درجه در ثانیه (483/0 p =) گشتاور فلکسوری در زاویۀ 180 درجه پای برتر و غیربرتر (371/0p = ، 890/0 p =) و حس وضعیت مفصل پای برتر و غیربرتر (896/0 p =) تفاوت معنادار وجود نداشت، اما گشتاور اکستنسوری در زاویۀ 180 درجه هر دو پای برتر (034/0p = ) و غیربرتر (043/0 p =) در گروه آسیب­دیده کمتر از گروه سالم بود. از یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که بعد از انجام‌دادن کامل تمرین‌های بازتوانی، عواقب ناشی از عمل جراحی بهبود می­یابد و احتمال آسیب مجدد در ورزشکاران کاهش می­یابد.

Keywords

• عمل بازسازی
• گشتاور عضلانی
• لیگامنت متقاطع قدامی
• حس عمقی
• بازیکنان بسکتبال