مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Sep 2015)
مقایسه‌ی دو رژیم دارویی دیکلوفناک سدیم با مایعات و دیکلوفناک سدیم با محدودیت مایعات در کاهش درد بیماران مبتلا به رنال کولیک
Abstract
زمینه و هدف: از مهمترین معضلات بخش‌های اورژانس، تسکین درد بیماران مبتلا به رنال کولیک است. تأثیر رژیم محدودیت مایعات در کاهش درد کولیکی، ناشناختهاست. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر رژیم محدودیت مایعات در کاهش درد کولیکی انجامشد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی از بین بیماران مبتلا به رنال کولیک کلیوی مراجعهکننده به بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان بیرجند، 141 بیمار که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند بهروش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و بهتصادفی در دو گروه 71 و 70 نفره قرارگرفتند. در گروه اول، یک عدد شیاف دیکلوفناک سدیم 100میلی‌گرم و یک لیتر سرم نرمال سالین بهمدت یک ساعت و در گروه دوم، یک عدد شیاف دیکلوفناک سدیم 100میلی‌گرم بهتنهایی تجویز شد. شدت درد بیماران قبل از درمان، 30 و 60 دقیقه بعد از شروع درمان، با استفاده از مقیاس دیداری شدت درد(VAS) اندازه‌گیری شد و دادهها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS15 و آزمونهای آماری خی دو، t مستقل، من‌ویتنی‌یو، فریدمن و ویلکاکسیون آنالیزشد. یافته‌ها: میانگین نمرهی شدت درد 30 و 60 دقیقه بعد از درمان در گروه دیکلوفناک با مایعات به طور معناداری بیشتر از گروه دیکلوفناک بدون مایعات بود (001/0p<). اگرچه میانگین تغییرات شدت درد 30 و 60 دقیقه بعد از درمان نسبت به قبل از درمان در گروه دیکلوفناک بدون مایعات و نسبت به گروه دیکلوفناک با مایعات، به طور معناداری بیشتربود (005/0=p)، ولی میانگین تغییرات شدت درد در 30 و 60 دقیقه بعد از درمان در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (32/0=p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، با محدودیت دریافت مایعات در بیماران، بااستفاده از یک مسکن مثل شیاف دیکلوفناک، می‌توان تا حد زیادی از درد این بیماران کاست و از مراجعهی مکرر بیمار به اورژانس جهت دریافت ضد درد مخدر جلوگیری کرد.
