Uticaj lingvistike na formiranje kulturno-istorijskog pristupa u arheologiji

Abstract

Kritičko preispitivanje istorije arheologije u ovom radu ima za cilj da ukaže na uticaj lingvistike i, uopšte, uloge jezika u modernom društvu na formiranje kulturno-istorijskog pristupa u arheologiji, sa posebnim osvrtom na takve pojave u srpskoj arheologiji. U tom pogledu, ovaj rad se nadovezuje na seriju sličnih, kritičko-istorijskih pregleda i priloga o istoriji arheologije, koji ukazuju na tzv. konceptualni tovar koji sa sobom nosi kulturno-istorijska praksa klasifikovanja artefakata prema njihovoj kulturnoj pripadnosti, prilikom čega se po automatizmu izvode pretpostavke o kulturnom/ etničkom identitetu ljudi koji su koristili određene artefakte. Potreba da se sagleda pomenuti odnos između lingvistike i arheologije u vreme formiranja discipline potiče sa stanovišta da je, bez nužnog odbacivanja celokupne kulturno-istorijske tradicije (što je, uostalom, još uvek nemoguće), potrebno razumeti kako je došlo do formiranja određenih značenja implicitnih arheološkom konceptu kulture, te da je tim putem moguće izbeći interpretativne greške koje nameće pomenuti konceptualni tovar.