Twórczość nauczyciela-wychowawcy jako istotny warunek procesu równania szans w dostępie do kształcenia dziecka z rodziny ubogiej

Abstract

Rodziny biedne stanowią często środowiska socjalnie i kulturowo zaniedbane, będące obszarami społecznego ryzyka, charakteryzujące się poważnymi objawami dysfunkcjonalności i niewydolności wychowawczej. Dzieci z takich rodzin mają na ogół bardzo ubogi kontakt z dziedzictwem kulturalnym i intelektualnym, napotykają na liczne bariery w dostępie do edukacji, są narażone na dziedziczenie subkultury ubóstwa. Zachodzi więc pilna potrzeba działań mających na celu troskę o los dzieci marginalizowanych z powodu biedy rodziny. Ogromną rolę w tego typu przedsięwzięciach odgrywa środowisko szkolne, będące podstawowym ogniwem edukacji młodych pokoleń. To na nim przede wszystkim spoczywa obowiązek rozbudzania aktywności życiowej, kształtowania zaradności społecznej oraz motywowania pokrzywdzonych przez los do kreowania wartościowego stylu życia, jawiącego się jako szansa awansu społecznego oraz przepustka do lepszego życia. Te trudne i złożone wyzwania edukacyjne generują szczególną potrzebę kształtowania postaw twórczych osób zajmujących się procesami wychowania i edukacji, ponieważ tylko oni są w stanie rozwinąć takie same postawy u swoich wychowanków i wyposażyć ich w potencjał do samodzielnego kształtowania swojego życia i wyrwania się z subkultury ubóstwa materialnego.

Keywords

• rodzina
• bieda
• ubóstwo
• pauperyzacja rodziny
• subkultura ubóstwa
• wyrównywanie szans edukacyjnych
• nauczyciel