واکاوی جایگاه پیوندهای روستایی ـ شهری در توانمندسازی بهره‌برداران کشاورزی در راستای امنیت غذایی پایدار (موردمطالعه: سکونتگاه‌های روستایی جنوب شرق استان تهران)

Abstract

بین کانون‌های شهری و روستایی انواع گوناگون جریان‌ها و تعاملات فضایی وجود دارد. قوت و کم‌توانی، نوع و کیفیت تعامل روستایی - شهری همواره دچار تحول بوده و از پتانسیل‌های پنهان و آشکار فراوانی برخوردار است. سال‌های طولانی است که آگاهی بسیار از مسئله پیوندهای روستایی - شهری به‌گونه‌ای فراگیر وجود داشته است؛ اما پتانسیل‌های نهفته در جریان‌ها و تعامل فضایی آن‌ها بیشتر ناشناخته، رهاشده و نادیده انگاشته شده است. بر این شالوده، این مقاله رابطه بین بهبود پیوندهای روستایی - شهری برای توانمندسازی بهره‌برداران کشاورزی در امنیت غذایی پایدار روستاهای جنوب شرق استان تهران را آشکار می‌سازد. برای تبیین این موضوع، 400 پرسشنامه در بین بهره‌برداران کشاورزی به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تکمیل شد. یافته‌های این پژوهش که به روش توصیفی - تحلیلی است، بیانگر تأثیر مثبت این پیوندها بر مشارکت بهره‌برداران کشاورزی در سرمایه‌گذاری، دسترسی به منابع، بازاررسانی محصولات است. یافته‌ها بهبود شاخص‌های جریان فضایی برای توانمندسازی و امنیت غذایی را آشکار ساخت. به سخن دیگر، بهبود شاخص‌های جریان‌های فضایی، مشارکت بهره‌برداران کشاورزی را برای تولید در زمینه‌های گوناگون و فعالیت‌های متنوع کشاورزی و غیر کشاورزی تسهیل می‌کند که پی آیند آن بهبود میانگین ابعاد امنیت غذایی پایدار است. در این ارتباط اتخاذ سیاست‌های مناسب و بازنگری در نظام سیاست‌گذاری در راستای توجه بیشتر به پتانسیل پیوندهای روستایی ـ شهری برای بهبود امنیت غذایی پایدار پیشنهاد می‌شود.

Keywords

• جریان‌های فضایی
• دسترسی به منابع
• آموزش
• سکونتگاه‌های روستایی جنوب شرق استان تهران