Küreselleşmeden: Sahiden Uzaklaşıyor muyuz? Ve Bu Konuda Ne Yapabiliriz?

Abstract

2009 yılında The Economist dergisi, küreselleşmenin geri döndürülemez olduğu dogmasına karşın “dünya ekonomisinin entegrasyonunun neredeyse her alanda geriye çekildiğini”[1] yazmıştı. Dünyamız, yıllardır süren küreselleşme sürecinden sonra şimdi bunun tersini tecrübe edeceği bir evreye mi geçiyor? Peki bunu olumlu mu karşılamalıyız? Küreselleşmenin “Batılı” liberal tüketim kültür ve bilgisini dünyanın dört bir yanına yayması gibi küreselleşmeden uzaklaşmak yenilenme için sahici bir alan oluşturabilir mi; kadim kültürlerin bilgeliklerini yeniden canlandırabilir mi ve manevi nihilizm, eşitsizlik, zulüm ve ekolojik tahribat gibi sorunları çözmemizi sağlayabilir mi? Ya da bu süreç yüzeysel bir dönüşümün ötesine geçemeyerek modern hedonizmin ve geleneksel baskı yöntemlerinin en kötü yanlarını bir araya mı getirir? Günümüzde baskıcı kapitalizm ile etnik-milliyetçiliğin yükselişi ve sağlamlaşması bir şeylerin işaretiyse eğer küreselleşmeden uzaklaşılmasının habercileri kaygı verici türdendir. Peki bu uzaklaşma iyi mi, kötü mü ya da önlenebilir mi? Bu konuda ne yapmak gerekir? Yeni dünya düzenine adapte olmak pek çok topluluk, yaşam tarzı, kültür, fikir ve kurumlar için bir ölüm kalım meselesi demektir. Farklı ilim alanlarının temsilcileri- tarihçiler, sosyal bilimciler, siyaset felsefecileri, ekonomistler tarafından ve en önemlisi de canlandırılmış bir İslami ilim geleneğinin – bu sorulara cevap verebilmesi için yakından incelenmeleri gerekecektir.