اثربخشی مداخلات معنوی-مذهبی بر عواطف، کینه‌توزی و بخشش در زنان دارای تجربۀ بدرفتاری هیجانی همسر

Abstract

سابقه و هدف: ازآنجایی‌که بدرفتاری هیجانی شوهر می‌تواند موجب آشفتگی عاطفی و تنفر زن از او شود؛ این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مداخلات معنوی-مذهبی بر عواطف، کینه‌توزی و بخشش در زنان دارای تجربۀ بدرفتاری هیجانی همسر انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی و به‌صورت پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش تمامی زنان دارای تجربۀ بدرفتاری هیجانی شهر بندرعباس در سال 1398 بود که 28 نفر از آنان به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و اعضای گروه آزمایش تحت مداخلات معنوی-مذهبی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس عاطفۀ مثبت و منفی (PANAS)، پرسش‌نامۀ پرخاشگری (AQ) و پرسش‌نامۀ حالت‌های روان‌شناختی مثبت (PPSQ) استفاده شد و داده‌ها نیز از طریق تحلیل کوواریانس چند‌متغیّری (مانکوا) تجزیه‌و‌تحلیل شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که مداخلات معنوی-مذهبی اثر معناداری بر بهبود عاطفۀ مثبت (43/29F= و 05/0P<)، عاطفۀ منفی (84/F= و 05/0P<)، کینه‌توزی (57/12F= و 05/0P<) و بخشش (66/51F= و 05/0P<) در زنان دارای تجربۀ بدرفتاری همسر داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، مداخلات معنوی-مذهبی می‌تواند به‌عنوان روش مؤثر درمانی و آموزشی موجب بهبود عواطف، کینه‌توزی و بخشش در زنان دارای تجربۀ بدرفتاری هیجانی همسر شود.

Keywords

• بخشش؛ بدرفتاری هیجانی؛ پرخاشگری؛ زنان؛ مذهب؛ نفرت