جغرافیا و مخاطرات محیطی (Nov 2020)

ارزیابی و پیش‌بینی تغییرات پوشش‌گیاهی در ارتباط با تغییرات کاربری اراضی با استفاده از مدل LCM و زنجیره CA مارکوف ( مطالعه موردی: کلان‌شهر اهواز)

  • محمد عبیات,
  • سینا عطار روشن,
  • محمود عبیات

DOI
https://doi.org/10.22067/geoeh.2020.67236.0
Journal volume & issue
Vol. 9, no. 3
pp. 183 – 204

Abstract

Read online

پایش تغییرات کاربری اراضی و پوشش­گیاهی، نقش مهمی در مدیریت شهری دارد. هدف این مطالعه، بررسی تغییرات پوشش‌گیاهی کلان­شهر اهواز در ارتباط با تغییرات کاربری اراضی است. ابتدا تصاویر ماهواره­ای با الگوریتم ماشین بردار پشتیبان روش شیءگرا، طبقه‌بندی‌شده و نقشه‌های کاربری اراضی تهیه گردید. برای افزایش دقت نقشه‌ها، از سه شاخص نرمال‌ شده تفاوت پوشش­گیاهی، تعدیل­کننده اثر خاک و پوشش­گیاهی نسبی به‌طور جداگانه در طبقه‌بندی استفاده شد. نتایج نشان داد شاخص تعدیل­کننده اثر خاک، قابلیت بالاتری داشته و نقشه‌های آن با بالاترین ضرایب کاپا و صحت کلی، جهت آشکارسازی تغییرات وارد مدل­ساز تغییر سرزمین شدند. پیش‌بینی تغییرات در 10 سال آینده نیز با مدل سلول­های خودکار زنجیره مارکوف انجام شد. نتایج بررسی تغییرات نشان داد، پوشش­گیاهی روند کاهشی داشته، به‌طوری‌که 65/1339 هکتار در بازه 2002-1989 و 50/1860 هکتار در بازه 2019-2002، از پوشش­گیاهی کاسته شده است. بیش‌ترین تغییرات مربوط به تبدیل پوشش­گیاهی به نواحی ساخته‌شده با 44/686 هکتار در بازه 2002-1989 و 51/1032 هکتار در بازه 2019-2002 است. کمترین تغییرات مربوط به تبدیل پوشش‌گیاهی به پهنه‌های آب با 18/7 هکتار در بازه 2002-1989 و 33/9 هکتار در بازه 2019-2002 است. نتایج پیش­بینی تغییرات تا سال 2029 نیز مؤید کاهش پوشش­گیاهی بوده و طی 10 سال 77/785 هکتار از پوشش‌گیاهی کاسته شده و مساحت آن به 24/2923 هکتار خواهد رسید.

Keywords