تأثیر شوری آب آبیاری بر میزان رشد و زنده‌مانی کرم خاکی (E. fetida)

Abstract

به منظور بررسی تأثیر شوری آب آبیاری بر میزان رشد و زنده‌مانی کرم خاکی گونه Eisenia fetida، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در آزمایشگاه شیمی علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا شد. انواع مختلف آب بکار برده شده در این پژوهش شامل: آب مقطر و آب‌های شور تهیه شده با نمک NaCl با هدایت الکتریکی(EC) 6،4،2 و8 دسی­زیمنس بر متر بود. آزمایش در ظروف پلاستیکی با بستر کود دامی که در یک محفظه اقلیمی با 16 ساعت نور و 8 ساعت تاریکی در دمای 25 درجه سانتی­گراد بمدت 42 روز نگه داری شدند انجام شد. درصد زنده ماندن و تغییر وزن کرم­های خاکی در طی 3 و 15، 21، 33، 27، 39، 42 روز بعد از قرار دادن کرم­های خاکی در ظروف پلاستیکی تعیین شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف شوری با گذشت زمان بر درصد زنده ماندن و تغییر وزن کرم­های خاکی، تأثیر معنی­داری در سطح احتمال یک درصد داشته است. با افزایش میزان شوری، درصد زنده ماندن کرم­های خاکی کاهش یافت، بطوری‌که بیشترین کاهش در طی 42 روز در تیمار EC8 (آبیاری با آبی با EC 8 دسی­زیمنس بر متر) به میزان 32/8 درصد مشاهده شد. همچنین، با گذشت زمان تغییرات وزن کرم­های خاکی با افزایش شوری آب آبیاری بیشتر مشهود بود، بطوری‌که کاربرد آب باEC 8 دسی­زیمنس بر متر در طی 15روز موجب کاهش وزن کرم­های خاکی به میزان 73/12 درصد گردید درحالی‌که همین میزان شوری در پایان 42 روز، موجب کاهش وزن کرم­های خاکی به میزان 67/67 درصد شده است. میزان LC50 برای مرگ و میر بعد از 27و 42 روز به ترتیب 5/7 و 31/4 دسی­زیمنس بر متر و میزان EC50 برای رشد به ترتیب 94/7 و 82/6 دسی­زیمنس بر متر بدست آمد.

Keywords

• درصد زنده ماندن
• کرم‌خاکی
• هدایت الکتریکی