‘A River Speaks’

Abstract

Głos rzek jest polifoniczny i trudny do zrozumienia, bo co to właściwie oznacza, że rzeki „mówią”? Artykuł przedstawia argumentację za tym, że może chodzić o coś w rodzaju eksperymentowania ze słuchaniem i słyszeniem rzek, a przede wszystkim z wyobrażaniem sobie wodnego głosu, aby przekazać istotne przesłanie w imieniu empirycznych rzek, które polega na byciu wrażliwym i/lub odpornym na antropogeniczne zmiany w ich środowisku. Przekaz rzek można przetłumaczyć i prześledzić w akwakrytycznym studium na wybranych źródłach, takich jak teksty ludowe i literackie. Artykuł stawia tymże źródłom pytanie o silną reprezentację rzek postrzeganych jako istoty sprawcze np. podczas powodzi, czy o rzeki będące stronami komunikacji w zbiorowych światach złożonych z ludzi, nie-ludzi, a nawet duchów.

Keywords

• rzeki
• akwakrytyka
• nie-ludzki głos
• ekoprzekład
• akwapoetyka
• re-animizm