بررسی مؤلفه‌های بهبود رفاه خانوارهای روستایی عضو و غیر عضو شرکت های تعاونی تولید روستایی در شهرستان میاندوآب

Abstract

هدف اصلی پژوهش، بررسی مؤلفه‌های بهبود رفاه خانوارهای روستایی عضو و غیر عضو شرکت­ های تعاونی تولید روستایی در شهرستان میاندوآب است. برای دستیابی به هدف از روش توصیفی- همبستگی استفاده شد. جامعه آماری را 17493 خانوار روستایی عضو و غیر عضو شرکت­ های تعاونی تولید روستایی تشکیل دادند و 377 خانوار به­ عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش­نامه­‌ای بود که روایی آن بر اساس نظرات گروهی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تأیید شد و برای تعیین میزان پایایی پرسش­نامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. پرسش­نامه با توجه به ضرایب به دست آمده از قابلیت اعتماد بالایی برخوردار بود. به­ منظور شناسایی مؤلفه‌های بهبود رفاه خانوارهای روستایی و بررسی شاخص خوبی برازش مدل تحقیق از تحلیل عاملی تأییدی و مدل­ سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت استقرارپذیری مؤلفه‌های رفاه بین خانوارهای روستایی عضو و غیر عضو تفاوت معنی‌داری دارد. به ­طوری­ که در مؤلفه‌های ایمنی و امنیت، آزادی فردی، حکمرانی، سرمایه اجتماعی، محیط سرمایه‌گذاری، شرایط کارآفرینی، دسترسی به بازار و زیرساخت، کیفیت اقتصادی، شرایط زندگی، بهداشت و سلامت و آموزش بین خانوارهای عضو و غیر عضو تفاوت معنی‌داری وجود داشت و تنها در مؤلفه محیط زیست طبیعی تفاوت معنی‌داری دیده نشد. بنابراین شرکت‌های تعاونی تولید روستایی نقش مؤثری در بهبود رفاه خانوارهای روستایی در شهرستان میاندوآب داشتند و میانگین آن 3/56 محاسبه شد که نشان از تأثیر مثبت تعاونی ­ها در بهبود کلی رفاه خانوارهای روستایی دارد. از همین رو پیشنهاد می‌شود آموزش­ های کارآفرینی به­ منظور افزایش تولیدات کشاورزی، تنوع در اقتصاد روستایی و بسترسازی لازم برای افزایش ثروت ارائه شود.

Keywords

• رفاه خانوارهای روستایی
• شرکت‌های تعاونی تولید روستایی
• مدل سازی معادلات ساختاری