بررسی تأثیر تزریق متیل جاسمونات در هسته مرکزی آمیگدال بر رفتار شبه‌اضطرابی و اختلال در رفتار اجتماعی در موش‌های صحرایی در معرض استرس حاد

Abstract

زمینه و هدف: مطالعه حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تجویز هورمون متیل جاسمونات (MeJA) در هسته مرکزی آمیگدال (CeA) بر رفتارهای شبه‌اضطرابی و اجتماعی در موش‌های صحرایی نر بالغ در معرض استرس حاد طراحی شد.مواد و روش­ها: موش‌های صحرایی نر بالغ به‌صورت دوطرفه در ناحیه CeA کانول‌گذاری شدند. پس از دوره بهبودی، حیوانات به مدت یک هفته روزانه 1 ساعت تحت استرس بی‌حرکتی قرار گرفتند. سپس درمان با تزریق دوطرفه MeJA در دوزهای 2/5، 5 و 10 میکروگرم به داخل CeA صورت گرفت. رفتار حیوانات به‌ترتیب در ماز به‌علاوه مرتفع (EPM)، میدان باز (OF) و آزمون تعامل اجتماعی بررسی گردید.یافته­ها: حیوانات قرارگرفته در معرض استرس بی­حرکتی، در مقایسه با موش­های کنترل افزایش رفتار اضطرابی در آزمون‌های EPM و OFنشان دادند. با این حال، تزریقMeJA در دوزهای 5 و 10 میکروگرم در CeA باعث کاهش شاخص‌های رفتار شبه‌اضطرابی ناشی از استرس در هر دو آزمون گردید (0/01>p). علاوه بر این، حیوانات تحت استرس در مقایسه با موش‌های کنترل، اختلال رفتار اجتماعی را در آزمون تعامل اجتماعی نشان دادند. با این حال، تزریق MeJA در دوز 10 میکروگرم اختلال رفتار اجتماعی را در موش‌های قرارگرفته در معرض استرس بی­حرکتی بهبود داد (0/05<p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می­دهد MeJA می­تواند در کاهش رفتارهای شبه‌اضطرابی و اختلال در تعامل اجتماعی در موش­های صحرایی قرارگرفته در معرض استرس بی­حرکتی مؤثر باشد.

Keywords

• متیل جاسمونات
• هسته مرکزی آمیگدال
• استرس بی-حرکتی
• رفتار اجتماعی
• رفتار