نتایج غربالگری شنوایی با استفاده از ادیومتری تون خالص، تمپانومتری و اتوسکپی در کودکان دبستانی سه منطقه شهر تهران

Abstract

هدف: غربالگری فرایندی برای جداسازی افراد دارای ناهنجاری از جمعیت افراد طبیعی است. تحقیقات مختلفی برای بررسی وضعیت شنوایی کودکان سن مدرسه انجام شده است که موارد متفاوتی از کم شنوایی و ناهنجاری گوش میانی را نشان می‌دهد. در این تحقیق با توجه به تاثیرات کم شنوایی و ضایعات گوش میانی در سنین کودکی، روشهای مختلف غربالگری مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: 1160 کودک ( نمونه 2320 گوش) 7 تا 11 سال در محیط مدرسه تحت ارزیابیهای غربالگری شنوایی با آزمونهای تاریخچه‌گیری، اتوسکوپی و ادیومتری قرار گرفتند و از این تعداد برای 269 نفر (538 گوش) آزمون تمپانومتری نیز انجام شد. یافته­ ها: میانگین سنی کودکان به ترتیب1/26±8/69 سال بدست آمد. نتایج تاریخچه‌گیری و ادیومتری نشان‌دهنده وضعیت طبیعی در اکثر گوشها (99% موارد) بود اما یافته‌های غیرطبیعی بیشتری (5 تا10درصد) در آزمونهای اتوسکوپی و تمپانومتری مشاهده شد که نشان‌دهنده ضایعات گوش میانی بیشتری در سنین کودکی بود. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان‌دهنده میزان پایین کم شنوایی در کودکان مدرسه‌ای به علت برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادن و بدو ورود به مدرسه و همچنین شیوع بیشتر ضایعات گوش میانی می‌باشد. استفاده ترکیبی از آزمونهای اتوسکوپی، تمپانومتری برای شناسایی ضایعات گوش میانی توصیه می‌گردد.

Keywords

• غربالگری شنوایی
• ضایعات گوش میانی
• کودکان مدرسه‌ای
• ارزیابیهای شنوایی