تعیین مناطق بحرانی بارش سطح کشور ایران در دوره 2021-2040 بر اثر تغییر اقلیم

Abstract

در این پژوهش اثر تغییر اقلیم بر بارش آینده (2040-2021) در ایران بررسی شده است. به این منظور نتایج سه مدل گردش عمومی (GCM) به نام­های GFDL-ESM2M، HadGEM2-ES و IPSL-CM5A-LR و برای دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه­ای RCP2.6 و RCP8.5 تحلیل شد. برای ریزمقیاس­نمایی و تصحیح سوگیری بارش روزانه از مدل CCT و داده­های بارش روزانه دوره پایه (2019-1986) استفاده شد. طبق نتایج سالانه میانگین وزن‌دار بارش سالانه ایستگاه­های باران‌سنجی در همه سناریوها به‌جز سناریو RCP8.5 در مدل IPSL-CM5A-LR، افزایشی است. میانگین وزن‌دار بارش فصل زمستان ایستگاه­های باران‌سنجی در هیچ‌یک از شرایط تغییر اقلیم کاهشی نبود اما در باقی فصل­ها مقدار بارش کاهش یا افزایش داشت. بیش‌ترین افزایش میانگین وزن‌دار بارش فصلی، در فصل زمستان و در سناریو RCP2.6 در مدل GFDL-ESM2M و به مقدار 23 میلی‌متر و بیش‌ترین کاهش میانگین وزن‌دار بارش فصلی، در فصل پاییز سناریوی RCP8.5 در مدل IPSL-CM5A-LR و برابر 5/10 میلی‌متر محاسبه شد. از سویی تغییرات اندک میانگین بارش و از سوی دیگر کاهش شدید کمینه بارش (446 میلی‌متر در اثر G3S4) و افزایش شدید بیشینه بارش (233 میلی‌متر در اثر G2S1)، نشان‌دهنده وقوع پدیده­های حدی شدید (خشکسالی و سیل) در آینده می­‌باشد.

Keywords

• ایران
• gcm
• rcp2.6
• rcp8.5