Journal of Language Horizons (Apr 2024)
عدم‌قطعیت و مدل‌های پیوستارمحور در مطالعات ترجمه: رویکردی مبتنی بر کثرت‌گرایی
Abstract
در سال‌های اخیر، موضوع عدم‌قطعیت به مبحثی مهم در مطالعات ترجمه تبدیل شده است که نمایانگر افزایش اهمیت روزافزون این موضوع در زمینه‌های مختلفی همچون سیاست، اقتصاد و پزشکی است. با این حال، در کاربرد نظریه‌های عدم‌قطعیت در مطالعات ترجمه مشکلی وجود دارد، بدین‌صورت که معمولاً فقط از یک نظریۀ عدم‌قطعیت برای پیشبرد استدلالی علیه دیدگاهی خاص استفاده می‌شود و تأثیر ترکیب نظریه‌های مختلف بر درک دقیق‌تر موضوع مورد بررسی نادیده گرفته می‌شود. این مقاله در مورد اهمیت ترکیب نظریه‌های مختلف عدم‌قطعیت در قالب توجیهی توانمند بحث می‌کند که می‌تواند به‌عنوان مدلی برای تحلیل و پژوهش‌های علمی در روش‌ها و نظام‌های ترجمه استفاده شود. با بررسی مدل‌های ترجمۀ مبتنی بر پیوستار، مدل‌هایی که نشان می‌دهند ترجمه یک فرآیند دو گزینه ای نیست، بلکه پیوستاری از احتمالات است، این پژوهش نشان می‌دهد که چگونه رویکرد کثرت‌گرا نسبت به موضوع عدم‌قطعیت بینشی در اختیار ما قرار می‌دهد که هیچ نظریه‌ای به تنهایی قادر به ارائۀ آن نیست. این مقاله با ارائه نمونه‌هایی، عمدتاً از حوزه‌های ترجمه ادبی و دیداری-شنیداری، نشان می‌دهد که چگونه رویکرد کثرت‌گرا به پارادایم عدم‌قطعیت می‌تواند استدلال‌های علیه مدل‌های مبتنی بر پیوستار را تقویت کند و به درک بهتر فرایند ترجمه کمک کند.
Keywords
