تأثیر سندرم استکهلم بر اختلال استرس پس از حادثه با نقش میانجی‌گری روش‌های مقابله‌ای در زنان تحت خشونت خانگی

Abstract

این پژوهش با هدف یافتن تاثیر سندرم استکهلم بر اختلال استرس پس از حادثه با میانجی‌گری روش‌های مقابله‌ای در زنان تحت خشونت خانگی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمام زنان متاهل تحت خشونت خانگی بین سنین ۱۸ تا ۶۰ سالی بوده است که به مراکز بهزیستی، اورژانس اجتماعی، دادگاه عمومی خانواده شعبه ۱ و تعدادی از مراکز خدمات مشاوره روانشناختی استان تهران مراجعه کرده و اقدام به تکمیل پرسشنامه‌ها نمودند. در این پژوهش برای جمع آوری نمونه‌ها از روش نمونه‌ گیری در دسترس استفاده شده. ابزار جمع آوری اطلاعات عبارت بود از: مقیاس سندرم استکهلم (Graham et al. 1995)، مقیاس شهروندی اختلال استرس پس از سانحه میسیسیپی(Keane et al. 1987) ، پرسشنامه راهبردهای مقابله با استرس Endler and Parker, 1990)) و پرسشنامه خشونت خانگی علیه زنان(Tabrizi et al. 2012) . در این پژوهش برای تحلیل داده‌ها از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد سندرم استکهلم به صورت مستقیم بر اختلال استرس پس از حادثه در زنان تحت خشونت خانگى تاثیر می‌گذارد. همچنین نتایج نشان دادند که بین سندرم استکهلم و اختلال استرس پس از حادثه و با میانجی‌گری روش‌هاى مقابله‌اى در زنان تحت خشونت خانگى تاثیر غیرمستقیم معنادار وجود دارد.

Keywords

• سندرم استکهلم
• اختلال استرس پس از حادثه
• روش‌های مقابله‌ای
• زنان تحت خشونت خانگی
• خشونت علیه زنان