مدیریت اطلاعات سلامت (Mar 2014)
الگوی هم‌تألیفی پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی سم شناسی در پایگاه موسسه ی اطلاعات علمی طی سال‌های 1991 تا 2011
Abstract
مقدمه: هم‌تألیفی وسیع ترین شبکه‌ی اشتراک دانش و دخالت حقیقی پژوهشگران در تولید علم و توسعه‌ی علمی است. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت هم‌تألیفی پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی سم شناسی در نمایه‌ی استنادی علوم بین سال‌های 1991 تا 2011 بوده است. روش بررسی: نوع پژوهش کاربردی است و از رویکرد علم سنجی بر پایه‌ی شاخص هم تألیفی استفاده شده است. داده‌ها با مراجعه به پایگاه استنادی موسسه‌ی اطلاعات علمی (ISI: Institute for Scientific Information) و جستجو از طریق نام کشور و حوزه‌ی سم شناسی انجام شد و تعداد 1160 مدرک در بازه‌ی زمانی 1991 تا 2011، جامعه‌ی پژوهش را تشکیل دادند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزارهای Excel و BibExcel انجام شد. یافته ها: بیش‌ترین میزان مشارکت در تولید مدارک دارای 3 نویسنده بوده است و بالاترین ضریب همکاری مربوط به سال 1997 با 75/0 بود که بیش‌ترین مشارکت در این سال در تولید مدارک 3 و 5 نویسندهای بوده است. در کل ضریب همکاری در بازه‌ی زمانی مورد بررسی 61/0 محاسبه شد. هم‌چنین در بین موسسات و مراکز پژوهشی، دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران (با 341 مدرک)، شهید بهشتی (135 مدرک) و جندی شاپور اهواز (105 مدرک) به ترتیب به‌عنوان پرکارترین دانشگاه‌های کشور در تولید مدارک علمی در حوزه‌ی سم شناسی، در رتبه‌های اول تا سوم قرار گرفتند. نتایج در مورد همکاری های بین المللی نیز مشخص شد که پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی سم شناسی بیش‌ترین هم‌تألیفی را به ترتیب با پژوهشگران کشورهای کانادا (23 مدرک)، انگلستان (19 مدرک) و ایالات متحده امریکا (19 مدرک) دارند. هم‌چنین محمد عبداللهی با 106 مدرک به‌عنوان پرکارترین نویسنده شناخته شد. نتیجه‌گیری: با توجه به تمایل بالای پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی سم شناسی به تولید مدارک علمی با مشارکت پژوهشگران داخل و خارج از کشور، لازم است که بستر لازم برای مشارکت گسترده تر پژوهشگران این حوزه در سطح داخل و خارج از کشور فراهم شود. واژه‌های کلیدی: علم‌سنجی؛ سم شناسی؛ پایگاه‌های اطلاعاتی؛ موسسه‌ی اطلاعات علمی
