Religia w kształtowaniu dorosłości. Perspektywa katolicka

Abstract

Poszukiwanie roli religii w kształtowaniu dorosłości wyraża się w odkrywaniu czynników sprzyjających rozwojowi osoby. Wśród nich wymienia się coraz częściej religię, z uwagi na to, że zaspokaja ona potrzebę odkrywania źródła i sensu istnienia oraz działania. W chrześcijaństwie tym ostatecznym punktem odniesienia jest osobowy Bóg, który w Jezusie Chrystusie wypełnia zamiar zbawienia ludzkości. Oznacza to, że religia chrześcijańska posiada wymiar indywidualny i wspólnotowy, co przekłada się na jej oddziaływania społeczne i w każdym z nich na swój własny sposób jest urzeczywistniana w postaci wiary. Wymiar indywidualny związany jest z dynamizmem wyznawanej wiary i opisywany w postaci koncepcji rozwoju religijnego czy rozwoju wiary. Wymiar społeczny wyraża się w odniesieniach do innych ludzi w postaci relacji interpersonalnych oraz do grup społecznych i instytucji. Analiza materiału badawczego zgromadzonego wśród studentów Korespondencyjnego Kursu Biblijnego (narracje absolwentów, dane demograficzne uczestników oraz obliczenia statystyczne) pokazują, że istnieje wśród dorosłych Polaków zapotrzebowanie na edukację religijną, która dostarczając rzetelnej wiedzy będzie wspomagała poszczególne osoby i grupy w kształtowaniu stylu życia.

Keywords

• religious education of adults
• religious knowledge
• life competences
• strategies of reflection upon life
• lifestyles