ارائه مدل فرایندی موفقیت مراکز رشد با رویکرد فرا ترکیب

Abstract

مراکز رشد‌‌، سیستم هایی تسهیل کننده برای توسعه نوآوری و کارآفرینی به شمار می‌روند. این مراکز که به شدت مورد توجه قرار گرفته اند و به طور مستمر بر تعداد آنها افزوده می‌شود‌‌، به عنوان محرکی قدرتمند برای توسعه اقتصادی و منطقه ای شناخته می‌شوند. با این حال مدلهای موجود مراکز رشد که در ادبیات نظری معرفی شده اند دارای عدم رویکرد همه جانبه بوده و هر یک وجوه مستقلی را به صورت پراکنده پوشش داده‌اند. لذا نیاز به یک مدل فرایندی کل نگر که ضمن تشریح چگونگی فرایند رشد‌‌، فاکتورهای موفقیت را نیز مد نظر قرار دهد به عنوان شکاف نظری در ادبیات باقی مانده است. در این راستا تحقیق حاضر با در نظر گرفتن این خلاء پژوهشی‌‌، با استفاده از روش سنتز پژوهی‌‌، درصدد ارائه مدلی ترکیبی از مجموعه مدل‌ها و مولفه‌‌های ارائه شده در ادبیات است. به همین منظور با مطالعه نظام مند 40 پژوهش‌‌، این تحقیق طبقه بندی جامع نگری از مدل مراکز رشد را احصاء می‌نماید که در آن 112 یافته کیفی در قالب 25 عنصر و 6 زمینه اصلی شناسایی شده و ضمن تشریح دقیق یافته‌ها در قالب مفاهیم کاربردی و قابل درک‌‌، نسبت به معرفی مدل فرایندی موفقیت مراکز رشد اقدام گردیده است. در این مدل که در سه فاز پیش رشد‌‌، رشد و پس از رشد ساختاردهی شده‌‌، با رویکردی فرایندی، مکانیزمهای سازمانی برای افزایش اثربخشی عملکرد مراکز رشد در مراحل مختلف فرایند رشد مورد توجه قرار گرفته و محیط خارجی و بستر محلی به عنوان عوامل تاثیر گذار، لحاظ گردیده اند.

Keywords

• موفقیت مراکز رشد‌‌
• مدل فرایندی‌‌
• توسعه نوآوری‌‌
• فرا ترکیب