تاثیر ارزش گذاری بیش از اندازه شرکت ها بر رابطه بین دستیابی به سطوح عملکردی و اقلام تعهدی غیرمنتظره

Abstract

در این تحقیق بصورت نظری و تجربی به بررسی و ارزیابی تاثیر بیش ارزش‌گذاری شرکت‌ها بر رابطه میان دستیابی به سطوح عملکردی و اقلام تعهدی غیر منتظره‌ در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. در همین راستا 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال‌های 1388 الی 1395 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بدین منظور سه فرضیه‌ی اصلی برای بررسی این موضوع تدوین و براساس الگوی داده‌های ترکیبی و اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از الگوی رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می-دهد که فرضیه مربوط به وجود رابطه معنادار میان بیش ارزش‌گذاری شرکت‌ها و اقلام تعهدی غیرمنتظره رد می‌شود. همچنین فرضیه مربوط به وجود رابطه معنادار میان دستیابی به سطوح عملکردی و اقلام تعهدی غیرمنتظره رد نمی‌شود که نتایج به دست آمده در این مورد با نتایج تحقیق کولتون و همکاران (2015) و فرج زاده و همکاران (1394) از حیث وجود رابطه معنادار مطابق می‌باشد. فرضیه مربوط به تاثیر بیش ارزش‌گذاری شرکت‌ها بر رابطه میان دستیابی به سطوح عملکردی و اقلام تعهدی غیرمنتظره رد نمی‌شود که نتایج بدست آمده در این مورد با نتایج تحقیق کولتون و همکاران (2015) از حیث وجود رابطه معنادار مطابق می باشد.

Keywords

• بیش ارزش‌گذاری شرکت‌ها
• مدیریت سود
• دستیابی به سطوح عملکردی
• اقلام تعهدی غیر منتظره