ارائۀ مدل اثر تفویض اختیار مدیران بر توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی در سازمان‌های ورزشی

Abstract

هدف از پژوهش حاضر، ارائۀ مدل اثر تفویض اختیار مدیران بر توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی در سازمان‌های ورزشی بود. این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به روش هم‌بستگی انجام شده است. جامعۀ آماری ‌پژوهش را کلیۀمدیران سازمان‌های ورزشی استان اصفهان به تعداد ۴۵۰ نفر تشکیل دادند. بر‌اساس فرمول کوهن (2000)، حجم نمونه معادل 207 نفر در نظر گرفته شد که به‌صورت تصادفی طبقه‌ای از بین جامعۀ آماری انتخاب گردید. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های اصول تفویض اختیار مؤثر جامعۀ صنعتی (۱۹۹۶)، توانمند سازی کارکنان اسپریتزر (۱۹۹۵) و اثربخشی سازمانی هسو (۲۰۰۲) با پایایی (96/0, 84/0, 86/0=α) استفاده شد و روایی صوری و محتوایی پرسش‌نامه مورد‌تأیید متخصصان قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌و‌‌تحلیل داده‌ها نیز آمار توصیفی، استنباطی و مدل معادلات ساختاری مورداستفاده قرار گرفت. تحلیل مسیر ارائۀ الگوی رابطه بین تفویض اختیار با توانمند سازی و ارتقای اثربخشی سرمایۀ انسانی سازمان‌های ورزشی حاکی از مناسب‌بودن مدل است. بر‌اساس مدل رگرسیونی، ارتباط بین تفویض اختیار و مؤلفه‌های مؤثر‌بودن، حق انتخاب و تصمیم‌گیری ونیز ارتباط بین توانمند سازی و مؤلفۀ تصمیم‌گیری معنادار می‌باشد.به‌طور‌کلی، می‌توان عنوان نمود که مدیران ارشد سازمان‌های ورزشی با دادن حق انتخاب‌های به‌جا و فراهم‌سازی شرایط مناسب در فرصت‌های مختلف تصمیم‌گیری می‌توانند احساس مؤثر‌بودن و اعتماد‌به‌نفس را در کارکنان افزایش دهند.

Keywords

• اثربخشی
• تفویض اختیار
• توانمند سازی
• سازمان
• سرمایۀ انسانی
• مدیران ورزشی