Pediatria i Medycyna Rodzinna (Jun 2010)
Podstawowe zasady postępowania w ustalaniu przyczyny żółtaczki mechanicznej
Abstract
Wraz z postępem technologicznym pojawiają się coraz nowsze metody obrazowania dróg żółciowych, które umożliwiają precyzyjną ich ocenę, są mało inwazyjne, jednak niestety często niedostępne i kosztowne. Miogość metod obrazowania wykorzystujących odmienne zjawiska fizyczne sprawia, że bardzo trudno jest wypracować uniwersalny, możliwy do zastosowania w każdych warunkach, schemat postępowania diagnostycznego w żół taczce mechanicznej. Badaniem pierwszego rzutu ze względu na szeroką dostępność, nieinwazyjność oraz niski koszt wykonania jest ultrasonografia konwencjonalna przezbrzuszna (USG). Jeżeli na podstawie USG można zaproponować pacjentowi postępowanie terapeutyczne, dalsza diagnostyka nie jest konieczna. Jeśli jednak po wykonaniu badania USG nie można ustalić sposobu leczenia, wskazana jest dalsza diagnostyka, najlepiej z wykorzystaniem nowszych, nieinwazyjnych metod obrazowania, takich jak tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MR) czy endosonografia (EUS). W przypadku ich niedostępności w szczególnych sytuacjach dopuszcza się zastosowanie endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej (ECPW), jednak decydując się na takie postępowanie, zawsze należy bardzo dokładnie ocenić obecność czynników ryzyka wystą pienia powikłań oraz rozważyć korzyści i ryzyko wykonania zabiegu. Celem pracy była próba podsumowania podstawowych zasad na wszystkich szczeblach postępowania diagnostycznego, uwzględniającego wyżej wymienione aspekty, od rozpoznania żółtaczki w badaniu podmiotowym do zaproponowania postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, w tym obejmującego możliwość interwencji na drogach żółciowych drogą endoskopową czy chirurgiczną lub metodami radiologii interwencyjnej.
