Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jan 2022)
مروری بر نتایج آزمایشهای بالینی عملکرد دستگاه وستیبولر محیطی در افراد مبتلا به دیابت ملیتوس
Abstract
مقدمه و اهداف دیابت ملیتوس یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک مزمن فراگیر و یکی از نگرانیهای اصلی سلامت عمومی در جهان است. نقص وستیبولر پاتولوژی رایجی در دیابت ملیتوس است که توسط ایسکمی ساختارهای وستیبولر و همچنین تغییر سوختوساز مایعات گوش داخلی ایجاد میشود. هدف از این مطالعه، مروری بر مطالعاتی است که آزمایشهای بالینی دستگاه وستیبولر شامل پتانسیل برانگیخته عضلانی دهلیزی، درک ذهنی عمودی بینایی، آزمایش ویدیویی تکانش سر و آزمایش کالریک را در بیماران دیابت ملیتوس بررسی کردهاند.مواد و روشها در این مقاله مروری، نتایج مقالات ارائه شده در پایگاه های ساینس دایرکت، پابمد (مدلاین)، گوگل اسکالر و پایگاههای فارسی اسآیدی و مگایران از سال 2000 تا ژانویه 2021 مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به معیارهای ورود 18 مقاله انتخاب شدند. یافتهها بیشتر مطالعات در زمینه اثر دیابت ملیتوس بر روی اندام اتولیت در انسانها انجام شده است. بیشتر این بررسیها با استفاده از آزمون پتانسیل برانگیخته عضلانی دهلیزی گردنی است. این مطالعات در افراد با و بدون نشانه وستیبولر و نوروپاتی دیابتی انجام شده است. در برخی از ارزیابیهای پتانسیل برانگیخته عضلانی دهلیزی چشمی افزایش زمان نهفتگی امواج و کاهش دامنه در گروه بیماران دیابت ملیتوس در مقایسه با گروه کنترل گزارش شده است. نتیجه غالب آزمایش درک ذهنی عمودی بینایی بهصورت افزایش دامنه انحراف پویا در دیابت ملیتوس است. آزمایش ویدیویی تکانش سر در افراد دیابت ملیتوس بدون نشانه وستیبولر انجام شده است که در اکثر آنها کاهش میانگین بهره رفلکس دهلیزی-چشمی در مجاری مختلف نیمدایرهای بدون ذکر مشاهده ساکادهای جبرانی گزارش شده است. آزمایش کالریک غالباً در بیماران دیابت ملیتوس انجام شده که همه یا برخی از آنها دارای نشانه وستیبولر بودند. نتیجه غالب بهصورت ضعف یکطرفه در تعدادی از آنها است. نکته قابل توجه، تناقض بین نتایج آزمایشهای وستیبولر مورد بررسی در بیماران دیابت ملیتوس است. نتیجهگیری عملکرد دستگاه وستیبولر میتواند با یا بدون نشانه (ساب کلینیکی) متأثر از عوارض دیابت ملیتوس شود. تأثیرپذیری نتایج آزمایشهای بالینی دستگاه وستیبولر در این بیماری علاوه بر ویژگی و مؤلفههای مورد اندازهگیری آزمایش به عوامل فردی نیز وابستگی بالایی دارد. چگونگی عملکرد دستگاه وستیبولر در این بیماران یک نتیجه واحد دربر ندارد.
Keywords