اثر نوع فرمولاسیون و سطوح مختلف پروتئین خوراک بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‎های گوشتی

Abstract

اثر نوع فرمولاسیون جیره (جیره دارای ذرت و کنجاله سویا یا جیره شاهد، جیره دارای گندم، جو و محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسیدآمینه­های گوگرددار، لیزین و ترئونین کل و جیره‎ای مشابه جیره دوم با اسید آمینه های قابل هضم متعادل) و سطوح مختلف پروتئین جیره (مقدار توصیه شده توسط شرکت کاب، 10 و 20 درصد کمتر از آن) بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با 4 تکرار و 360 قطعه جوجه گوشتی بررسی شد. اثر نوع فرمولاسیون بر مصرف خوراک و وزن بدن معنی دار بود (05/0>P). مصرف خوراک و وزن بدن جوجه های مربوط به جیره با اسید آمینه کل متعادل کمتر از جیره شاهد (به ترتیب 4272 در مقابل 4445 گرم و 2156 در مقابل 2254 گرم) بود. اثر سطح پروتئین خام بر وزن بدن و ضریب تبدیل معنی دار بود (05/0>P). با کاهش سطح پروتئین جیره، وزن بدن از 2357 گرم به 2025 گرم کاهش و ضریب تبدیل از 9/1 به 2/2 افزایش یافت. درصد لاشه قابل مصرف و درصد سینه حاصل از جیره شاهد (به ترتیب 76 و 26 درصد) از دو نوع فرمولاسیون دیگر بالاتر بود (05/0>P). درصد ران، چربی محوطه شکمی و جیبلت حاصل از سطح پروتئین توصیه شده ( به ترتیب 6/20، 1/2 و 8/3)، از بقیه سطوح کمتر بود (05/0>P). بطورکلی، از نظر عملکرد استفاده از جیره مبتنی بر محصولات جانبی کشاورزی متعادل شده برای اسید‎های آمینه قابل هضم قابل توصیه بوده ولی کاهش سطح پروتئین جیره می تواند باعث کاهش عملکرد شود.

Keywords

• اسیدآمینه قابل هضم
• اسیدآمینه کل
• سطوح پروتئین
• فرمولاسیون خوراک