مقایسه ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دﺭﻣﺎﻥ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ذﻫﻦ‌آﮔﺎﻫﯽ ﻭ طرح‌واره‌درمانی ﺑﺮ تحمل پریشانی دﺍﻧﺶ‌آﻣﻮزﺍﻥ با سابقه ﺍﻗﺪﺍم ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ

Abstract

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دﺭﻣﺎﻥ ﻣﺒﺘﻨﯽ بر ذهن‌آﮔﺎﻫﯽ ﻭ طرح‌واره‌درمانی بر تحمل پریشانی دﺭ دﺍﻧﺶ‌آﻣﻮزﺍﻥ با سابقه ﺍﻗﺪﺍم ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ صورت پذیرفت.مواد و روش­ها: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با مرحله پیگیری، با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل و جامعه آماری شامل دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر شیروان و حومه که در سال 1400 سابقه اقدام به خودکشی داشته‌اند، بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 45 نفر انتخاب و به‌طور تصادفی درگروه کنترل و گروه‌های آزمایش قرار گرفتند. هر سه گروه مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) را تکمیل کردند. سپس یک گروه آزمایش در معرض طرح‌واره‌درمانی و گروه دوم آزمایش تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی قرار گرفت. پس از اجرای جلسات درمانی برای گروه‌های آزمایش، هر سه گروه، مقیاس تحمل پریشانی را تکمیل کردند. پس از یک ماه از اجرای پس‌آزمون، مرحله پیگیری صورت پذیرفت و درنهایت داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS.21 و شاخص‌های آمار توصیفی و تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر چندمتغیره تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته ها: نتایج حاکی از اثربخشی دو مداخله بر تحمل پریشانی بود اما با توجه به مقادیر اختلاف میانگین نمرات در مراحل مختلف اندازه گیری در گروهها، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی نسبت به طرح واره درمانی، برای مؤلفه تنظیم تلاشها برای تسکین پریشانی و اما برای سه مؤلفه دیگر، طرح واره درمانی اثربخشی بیشتری در دانش آموزان با سابقه اقدام به خودکشی داشته است. نتیجه گیری :با توجه به یافته های حاصل، میتوان برای افزایش تحمل پریشانی در نوجوانان با سابقه خودکشی از ترکیب دو مداخله ذهن آگاهی و طرح واره درمانی سود جست.

Keywords

• بازدارنده‌ها
• برنامه‌های توانمندسازی
• تحلیل کیفی
• خودمراقبتی
• دیابت