آب و توسعه پایدار (Feb 2015)
فرآیند بکارگیری مدلهای تصمیم گیری چند معیاره در اولویت بندی اجرای طرحهای توسعه منابع آب مناطق روستائی استان خوزستان
Abstract
در چند سال اخیر توجه مجامع دانشگاهی در کشور به علوم تصمیم‌گیری بیشتر جلب شده است و در راستای انتخاب گزینه برتر در زمینههای صنعت، بازرگانی و تجارت، معدن و غیره تحقیقات نسبتاً جامعی انجام شده است. اما در زمینه طرحهای توسعه منابع آب و لزوم بکارگیری تکنیکهای علمی تصمیم‌گیری در انتخاب مناسبترین و اقتصادیترین گزینه جهت شروع عملیات اجرایی برای هر پروژه، تحقیقات کاملی صورت نگرفته است. در فرایند طرحهای توسعه منابع آب، کشاورزان به عنوان سرمایه‌گذار محسوب میشوند و اگر گزینهای نامناسب برای شروع عملیات اجرائی انتخاب شود، ممکن است عواقب منفی ناشی از اجرای آن بیشتر از آثار مثبت آن بوده و مشکلات اجتماعی و سیاسی فراوانی در مناطق محل اجرای این طرح‌ها به وجود آورد. همچنین لزوم اولویتبندی طرح‌ها و پروژههای ملی و منطقهای به دلیل محدودیت منابع مالی و میزان بازگشت سرمایه‌گذاری بسیار مهم میباشد. وجود پروژههای ناتمام در کشور و عدم توانائی در تامین بودجه لازم برای اتمام این پروژهها، سبب شده است تا موضوع اولویتبندی اجرای طرح‌ها، اهمیتی بیش از پیش، پیدا کند. در این راستا، استفاده از یک روش علمی تصمیم‌گیری، در سطح استانها وحتی کشور، کاملاً ضروری به نظر می‌رسد. در این راستا، استفاده از یک روش علمی تصمیم‌گیری، در سطح استان ها و حتی کشور، کاملاً ضروری به نظر می‌رسد. در این مقاله با بررسی وضعیت طرحهای آبیاری و زهکشی مشارکت مردمی در حوزه عمل سازمان آب و برق استان خوزستان، شاخص‌های مورد نظر مسئولین وکشاورزان تعریف گردیده است. سپس با استفاده از دو روشSAW و WPM رتبه هریک از طرح‌ها محاسبه شده و بر اساس این رتبه‌بندی، اولویت اجرا برای هر یک از طرحهای آماده به اجرای سازمان با سیستم مشارکتی، تعیین شده است.
Keywords
