اثر تنش خشکی و محلول‌پاشی آهن و روی بر ویژگی‌های کمی و کیفی دو گونه یونجه یک‌ساله

Abstract

برای بررسی اثر تنش خشکی و محلول‌پاشی آهن و روی بر دو گونه یونجه یک‌ساله، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار با اعمال تیمارهای محلول‌پاشی (آب مقطر، آهن، روی و آهن+ روی) با غلظت 5 گرم در لیتر در مرحله رشد رویشی و تیمارهای قطع آبیاری از (50 درصد گل‌دهی، رسیدگی اولین غلاف از پایین، 10 روز قبل از گل‌دهی و تیمار شاهد) اجرا گردید. تنش خشکی به‌عنوان فاکتور اصلی و ترکیب تیماری 4 سطح محلول‌پاشی و دو گونه یونجه یک‌ساله به‌صورت فاکتوریل در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نسبت برگ به ساقه در گونهscutellata (82/1) بیش‌تر از گونه polymorpha (43/1) بود. تنش خشکی سبب کاهش عملکرد علوفه تر و عملکرد غلاف به‌میزان 27 و 33 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. تعداد غلاف در بوته در تیمارهای محلول‌پاشی آهن و آهن + روی به‌ترتیب 6/17 و 6/27 درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار محلول‌پاشی روی در تیمار شاهد خشکی، سبب افزایش تعداد غلاف در بوته در گونه scutellata به‌میزان 181 درصد و در گونه polymorpha به‌میزان 277 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. تغییرات دانه در غلاف در شرایط آبیاری کامل نشان داد که تعداد دانه در غلاف در گونه polymorpha و محلول‌پاشی آهن + روی به‌میزان 58 درصد و در گونه scutellata و همه تیمارهای محلول‌پاشی حدود 70-40 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. نیتروژن تثبیت شده در سومین سطح تنش خشکی و محلول‌پاشی آهن + روی در گونه‌های scutellata و polymorpha به‌ترتیب 51 و 22 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داشت. میزان پروتئین علوفه در چهارمین سطح تنش خشکی و تیمار محلول‌پاشی آهن + روی در گونه‌های scutellata و polymorpha به‌ترتیب 3/23 و 7/21 درصد برآورد گردید.

Keywords

• اجزای عملکرد
• تنش خشکی
• عملکرد
• محلول‌پاشی
• یونجه‌های یک‌ساله