Zasada wewnętrzności w myśli świętego Augustyna

Abstract

Artykuł prezentuje miejsce zasady wewnętrzności w myśli św. Augustyna. Zapożyczył on ją ze starożytnej myśli filozoficznej i uczynił swoją tak, że stała się fundamentalna dla jego filozofii. Zasada znajduje swoje zastosowania w retoryce i teorii znaku, ale także w metafizyce i teorii poznania. Staje się metodą odkrywania głębszych pokładów bytu. Jest ważna w antropologii i tu jest sposobem dotarcia do Boga, który jest głębszy niż to co w człowieku najgłębsze i wyższy od tego co w człowieku najwyższe. Artykuł pokazuje drogę augustyńskiego doświadczenia estetycznego, w którym przechodzi się do rzeczy cielesnych do niecielesnych i ostatecznie ku pięknu źródłowemu. Zasada wewnętrzności ma swoje zastosowanie w chrystologii, gdzie w cierpiącym Chrystusie każe szukać ukrytej chwały i niezmiennego bóstwa.

Keywords

• Augustyn z Hippony
• wewnętrzność
• retoryka
• estetyka teologiczna
• chrystologia