بررسی تغییرات بیان ژن G-CSF و ISG-15 در سلول های چند هسته ای خون محیطی گاوهای آبستن و مبتلا به مرگ رویانی

Abstract

سابقه و هدف: از دست دادن آبستنی در مراحل مختلف آبستنی می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد، اما افزایش میزان مرگ و میر رویانی در مراحل اولیه آبستنی یکی از چالش‌های صنعت پرورش گاو شیری در حال حاضر است. محرک کلونی گرانولوسیت‌هاG-CSF) ) یکی از سایتوکاین‌های‌ خونساز است که عمدتاً توسط سلول‌های منوسیت و ماکروفاژ تولید و موجب تکثیر و تمایز سلول‌های خونساز میلوییدی می‌شود. ISG-15 به عنوان یک همولوگ یوبیکویتین داخل سلولی و نیز به عنوان یک سایتوکاین خارج سلولی عمل می‌کند که ممکن است به عنوان یک نشانگر اولیه آبستنی در نشخوارکنندگان عمل کند. این سایتوکاین‌ها همزمان‌ با تولید اینترفرون‌ها در رحم در خون محیطی افزایش می‌یابند. در مطالعه حاضر تشخیص آبستنی در مراحل اولیه آن توسط سایتوکاین هایی از جمله G-CSFو ISG-15 مورد بررسی قرار گرفت. لذا هدف از این پژوهش، مقایسه تغییرات بیان این ژن در دام‌های آبستن ، غیرآبستن دچار مرگ زودرس یا دیررس جنینی در گاو شیری است. مواد و روش ها: نمونه خون از 30 رأس دام مبتلا به مرگ رویانی( برای هر گروه زمانی 10 رأس) و 30 رأس دام آبستن طبیعی( برای هر گروه زمانی 30 رأس) در لوله‌های خلأ حاوی ماده ضد انعقاد EDTA، در روزهای 15 تا 24، 25 تا 34 و 35 تا 44 پس از تلقیح اخذ شد. دام‌ها به دو گروه آبستن و غیرآبستن بر اساس غلظت پروژسترون در روز 21 تقسیم شدند، سپس گاوهای غیرآبستن نیز به دام‌ها با مرگ زودرس جنین (روز 1 تا26) و مرگ دیررس جنین (روز 26 تا 45) طبقه‌بندی شدند. سپس نسبت به استخراج نوتروفیل‌ها از نمونه خون اقدام و بیان ژن G-CSF وISG-15 با استفاده از تکنیک Real-Time PCR اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد غلظت پروژسترون در پلاسمای خون گاوهای آبستن در فاصله‌ی زمانی 15 تا 24، 25 تا 34 و 35 تا 44 روز بعد از تلقیح مصنوعی به طور معنی‌داری نسبت به گاوهای غیرآبستن بیشتر بود. غلظت گلوکز در پلاسمای خون گاوهای آبستن، در فاصله زمانی 15 تا 24 نسبت به فواصل زمانی 25 تا 34 و 35 تا 44، به طور معنی‌داری نسبت به غلظت گلوکز پلاسمای خون گاوهای غیرآبستن بالاتر بود (001/0P<). غلظت کلسترول در فاصله‌ی زمانی 25 تا 34 بعد از تلقیح مصنوعی در پلاسمای گاوهای آبستن تفاوت آماری معنی‌داری (05/0P<) با غلظت کلسترول در پلاسمای خون گاوهای غیرآبستن داشت. بررسی غلظت تری‌گلیسرید در پلاسمای خون گاو آبستن در فاصله زمانی 15 تا 24، 25 تا 34 و 35 تا 44 روز بعد از تلقیح تفاوت آماری معنی‌داری با غلظت تری‌گلسیرید پلاسمای خون گاوهای غیرآبستن در همان روزها نداشت (05/0P<). بیشترین مقدار بیان ژن G-CSF در فاصله زمانی 15 تا 24 در نوتروفیل خون گاوهای آبستن مشاهده شد. همچنین، بیشترین مقدار بیان ژن ISG-15 در فاصله زمانی 35 تا 44 روز بعد از تلقیح مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد این ژن‌ها می توانند به عنوان تشخیص مرگ زودرس و دیررس جنینی کاربرد بالینی داشته باشند

Keywords

• ژن محرک تولید اینترفرون‌ها
• سلول چند هسته ای خون محیطی
• فاکتور محرک کُلونی گرانولوسیت
• مرگ رویان