اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی، امید به آینده و اعتماد بین فردی در زنان مطلقه

Abstract

چکیده این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی، امید به آینده و اعتماد بین فردی در زنان مطلقه اجرا شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه زنان مطلقه مراجعه‌کننده به مراکز بهزیستی شهرستان شهرکرد در سال 1396 بود که با روش نمونه‌گیری دسترسی هدفمند، 28 نفر از آنان انتخاب و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (14 نفر) و کنترل (14 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت دو ماه، درمان متمرکز بر هیجان را طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمود در حالی‌که گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشت و بررسی‌ها بعد از یک ماه پیگیری بر روی هر دو گروه به اتمام رسید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک، امید به آینده میلر و پرسشنامه اعتماد بین فردی رمپل و هولمز بود. داده‌‌ها با استفاه از تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی، امید به آینده و اعتماد بین فردی زنان مطلقه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری اثربخش بود (05/0p<). بر اساس یافته‌ها، درمان گروهی متمرکز بر هیجان به عنوان یک روش مداخله‌ای جهت بهبود وضعیت روان‌شناختی زنان مطلقه مفید می‌باشد.

Keywords

• اعتماد بین فردی
• افسردگی
• امید به آینده
• درمان متمرکز بر هیجان