تحقیقات آفات گیاهی (Nov 2018)
برهمکنش بین شته رز Macrosiphum rosae و پارازیتوئیدهای آن در پارک شهر تهران
Abstract
شتهها در اکوسیستم‌های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول میشوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال‌های ۱۳۹۵و 1396 در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم‌های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال 1395 بیشترین درصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، 17/42 و توسط زنبور L. fabarum، 15/21 بود. در سال 1396 نیزدرصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبور A. rosae، 89/41 و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، 02/21 بود. بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آنها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می‌توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند. شتهها در اکوسیستم‌های شهری با تغذیه از شیره گیاهی و همچنین تزریق بزاق سمی منجر به ضعف گیاه و کاهش عملکرد محصول میشوند. نتایج بررسی برهمکنش بین تراکم شته رز Macrosiphum rosaeو زنبورهای پارازیتوئید Aphidius rosae و Lysiphlebus fabarum وجمعیت پوره و شته بالغ در سال‌های ۱۳۹۵و 1396 در پارک شهر تهران نشان داد که در تمام موارد بین تعداد هر دو گونه زنبور پارازیتوئید و جمعیت پوره و شته بالغ همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. با افزایش تراکم شته رز، تراکم زنبورهای پارازیتوئید نیز افزایش یافت و پارازیتوئیدها دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم‌های مختلف میزبان بودند. بررسی رابطه بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم توسط زنبورهایپارازیتویید نیزحاکی از آن بود که بین تعداد شته رز و درصد پارازیتیسم، همبستگی مثبت و وابسته به تراکم وجود دارد. در فصل بهار سال 1395 بیشترین درصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبورپارازیتویید A. rosae، 17/42 و توسط زنبور L. fabarum، 15/21 بود. در سال 1396 نیزدرصد پارازیتیسم پورهها توسط زنبور A. rosae، 89/41 و بیشترین درصد پارازیتیسم توسط زنبورپارازیتوییدL. fabarum ، 02/21 بود. بنابراین با توجه به هماهنگی تغییرات جمعیت و درصد پارازیتیسم زنبورهای پارازیتوئید با تغییرات جمعیت پوره و بالغ شته رز و وابسته به تراکم بودن درصد پارازیتیسم آنها در شرایط پارک شهر تهران، این عوامل می‌توانند در کنترل بیولوژیک شته رز مفید و موثر واقع شوند.
Keywords
