فیزیولوژی ورزشی (Sep 2019)
تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن ATF3 و TLR4 عضلة قلبی رت‌های دیابتی نر
Abstract
در بیماران دیابتی، آسیب عضلة قلبباعث توسعة حجیم‌شدن عضلانی بطن چپ و افزایش حساسیت‌پذیری قلب به آسیب نرسیدن اکسیژن می‌شود. درپی بروز التهاب‌های ناشی از دیابت، گیرندة شبه‌تول چهار فعال می‌شود. عوامل محافظتی در پاسخ به این‌گونه التهاب‌ها توسط قلب فعال می‌شوند که عامل رونویسی فعال‌شدة سه ازجملة آن‌ها است. فعالیت‌های ورزشی با کاهش عوامل التهابی، اثرهای آسیب عضلة قلب دیابتی را کاهش می‌دهند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین اثر تمرین تناوبی شدیدبربیان ژن گیرندة شبه‌تول چهار و عامل رونویسی فعال‌شدة سة عضله قلبی رت‌های دیابتی نر بود. تعداد 48 سر رت شش‌هفته‌ای با میانگین وزنی 150 گرم، به‌صورت تصادفی به چهار گروه 12 تایی گروه کنترل ،گروه دیابت، گروه دیابت- تمرین تناوبی شدید و گروه تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند. شش هفته تمرین تناوبی شدید شامل 10 تکرار یک‌دقیقه‌ای دویدن روی نوار گردان با دو دقیقه استراحت بین نوبت‌ها، سـه روز در هفتـه انجام شـدند. بـیان ژن با تکنیک Real-Time PCR و محاسبة تغییرات با استفاده از روش ΔΔCT-2 انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌‌های فیشر و مانوادرسطح معناداری 0.01P ≤ تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها افزایش معنادار بیان ژن عامل رونویسی فعال‌شدة سه و کاهش معنادار گیرندة شبه‌تول چهار را نشان داد؛ درنتیجه، تمرین تناوبی شدید ازطریق فعال‌کردن مسیر و سازوکارهای سلولی و مولکولی، موجب کاهش اثرهای منفی ناشی از بیماریآسیب عضلة قلب دیابتی می‌شود.
Keywords
