اثرآسیاکاری مکانیکی و عملیات حرارتی برساختار مخلوط پودری 26wt% C- TiO2-36wt% NiO 38 wt% - و تأثیر افزودن ترکیب‌های نانوساختار حاصل بر قابلیت دفع هیدروژن از MgH2

Abstract

در این تحقیق مخلوط پودری (38wt%TiO2-36wt%NiO-26wt%C) در زمان های 5 و10 و 20 ساعت آسیاکاری شد. سپس پودرهای آسیا شده در دماهای 300 ، 600 ، 900 و 1200 درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت عملیات حرارتی شدند. نتایج نشان دادند که آسیا کاری مخلوط اولیه به مدت زمان های مختلف موجب واکنش بین اجزای تشکیل دهنده آن نمی شود. افزایش زمان آسیا کاری از 5 به 20 ساعت ومتعاقب آن افزایش دمای عملیات حرارتی از 300 تا 900 درجه سانتیگراد موجب واکنش احیای اکسید نیکل به نیکل و تبدیل آناتاز به روتایل گردید. عملیات حرارتی ترکیب در دمای 1200 درجه سانتیگراد موجب ظهور فاز NiTiO3 شد. در مرحله بعد 10 درصد وزنی از نمونه های 20 ساعت آسیاکاری و عملیات حرارتی شده به عنوان کاتالیزور به MgH2 اضافه شدند و به مدت زمان 20 ساعت آسیاکاری گردید. تاثیراین فرآیند بر قابلیت دفع هیدروژن از MgH2 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن ترکیب کاتالیزوری تهیه شده در دمای 1200 درجه سانتیگراد به هیدرید منیزیم وآسیا کاری آن به مدت 20 ساعت موجب دفع هیدروژن به میزان 45/6 درصد وزنی و کاهش دمای دفع هیدروژن به میزان 170 درجه سانتیگراد شد. دلیل این بهبود در قابلیت دفع هیدروژن به وجود فاز NiTiO3 موجود در این ترکیب کاتالیزوری نسبت داده شد.

Keywords

• کاتالیست
• اکسید نیکل
• اکسید تیتانیم
• نانو ساختار
• هیدروژن
• هیدرید منیزیم
• nitio3