پیش‌بینی ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی بر اساس سبک‌های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با میانجی‌گری تنظیم هیجان

Abstract

اختلال شخصیت مرزی، اختلال روانی جدی و پیچیده‌ای است که حاوی یک الگوی فراگیر بی‌ثبات در روابط بین فردی، خودانگاره، عواطف و تکانشگری است که از اوایل بزرگ‌سالی آغاز می‌شود. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی بر اساس سبک‌های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با میانجی‌گری تنظیم هیجان انجام شد. این پژوهش غیرآزمایشی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش حاضر کلیه دانشجویان مقاطع مختلف در دانشگاه‌های شهر تهران بودند که 372 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات، مقیاس فرم کوتاه تمایزیافتگی خود دریک (2011)، پرسش‌نامه دلبستگی بزرگ‌سالان بشارت (2011)، مقیاس دشواری تنظیم هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴) و پرسش‌نامه ارزیابی ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که دشواری در تنظیم هیجان به‌عنوان متغیر میانجی، رابطه بین تمایزیافتگی خود و ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی را به‌طور جزئی تحت تأثیر قرار می‌دهد و همچنین دشواری در تنظیم هیجان به‌عنوان متغیر میانجی، رابطه بین سبک‌های دلبستگی و ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی را به‌طور جزئی تحت تأثیر قرار می‌دهد. از این رو با توجه به نتایج فوق در یک نتیجه‌گیری کلی سبک‌های دلبستگی و تمایزیافتگی خود با میانجی‌گری تنظیم هیجان به‌طور مجزا می‌توانند ویژگی‌های اختلال شخصیت مرزی را پیش‌بینی کنند.

Keywords

• تمایزیافتگی خود
• تنظیم هیجانی
• سبک‌های دلبستگی
• شخصیت مرزی